مقدمه و هدف پژوهش: هدف پژوهش حاضر ارائه مدلی به منظور شناسایی و رتبه‌بندی موانع جوسازمانی نوآورانه در دانشگاه آزاد اسلامی‌با مطالعه موردی سازمان مرکزی بوده است. روش پژوهش: در این مطالعه از روش پژوهش ترکیبی استفاده شده است. در بخش کیفی از روش تحلیل مضمون (تم) و مصاحبه با 20نفر از متخصصین و مطلعین، بهره برده شده است. در بخش کمی‌و به منظور رتبه‌بندی موانع جو سازمانی نوآورانه سازمان و طراحی مدل، ازآزمون فریدمن و مدل‌سازی ساختاری تفسیری استفاده شده است. از آنجا که روش مدل‌سازی ساختاری تفسیری مبتنی برنظر خبرگان است، از نظرات 320 متخصص در حوزه دانشگاهی استفاده شده است. یافته‌ها: یافته‌ها نشان داد که فقدان همبستگی و توافق، فقدان نقش اعتماد آفرینی، فقدان فرهنگ و تفکر جونوآورانه، به ترتیب (رتبه‌های اول تا سوم) ازمهم‌ترین موانع جوسازمانی نوآورانه دانشگاهی هستند و ترس از تمسخر دیگران (رتبه 13) آخرین رتبه را به خود اختصاص داده است. نتیجه‌گیری: نتایج حاصل از این پژوهش، منجربه سطح‌بندی موانع جوسازمانی نوآورانه دانشگاهی شد. براساس مدل حاصله مهم‌ترین سطح که زیربنای مدل را تشکیل می‌دهد فقدان ثبات مدیریتی است. پرونده مقاله