در سال‌های اخیر، پژوهشگران زیادی به بررسی رابطه تفکر انتقادی با پیشرفت تحصیلی پرداخته‌اند که حاصل این پژوهش‌ها نتایج متناقضی بوده‌اند که تعدادی از این تحقیقات، رابطه بین تفکر انتقادی و پیشرفت تحصیلی را تأیید کرده‌اند و تعدادی نیز وجود این رابطه را رد کرده‌اند. ازاین‌رو پژوهشگر در پژوهش حاضر بر آن است تا با بهره‌گیری از روش فراتحلیل، مطالعات انجام‌یافته در این زمینه را شناسایی کرده و نتایج کمی حاصل از این تحقیقات را باهم ترکیب کرده و نتیجه‌ای جامع حاصل شود. جامعه موردمطالعه در این پژوهش دانشگاه‌ها و مراکز مختلف پژوهشی شامل دانشگاه‌های شهید رجایی، شهید بهشتی، خوارزمی، تهران، الزهرا (س)، علامه‌طباطبائی، تربیت‌مدرس، شهید چمران اهواز، شیراز، اصفهان، تبریز و پژوهشگاه مطالعات آموزش‌وپرورش، مرکز اسناد و اطلاعات مدارک علمی ایران و پایگاه‌های اطلاعاتی SID، magiran و noormags بودند از این تعداد، 51 مطالعه در زمینه موردنظر انتخاب شدند که از آن‌ها، 139 اندازه اثر به دست آمد. جهت تحلیل اطلاعات از نرم‌افزار CMA2 و نرم‌افزار SPSS استفاده شد. نتایج حاکی از اثر کوچک ترکیبی بین تفکر انتقادی و پیشرفت تحصیلی بود. همچنین، هر سه شاخص شناختی، فراشناختی و عاطفی با تفکر انتقادی رابطه معنادار داشتند که در این میان اندازه اثر شاخص فراشناختی بیشتر از دو شاخص دیگر بود. پرونده مقاله

پرونده مقاله