زمینه: پرورش خلاقیت کودکان برای آینده آنها، نقشی کلیدی دارد. مادران از اصلی‌ترین حامیان پرورش خلاقیت کودکان به شمار می‌روند و الگوهای ارتباطی مادر و کودک، بر خلاقیت او اثرگذار است. هدف: پژوهش نیمه آزمایشی حاضر به بررسی تأثیر آموزش گروهی مادران بر افزایش خلاقیت کودکان، با تأکید بر نظریه تحلیل رفتار متقابل می‌پردازد. روش: در ابتدا، مادران مراجعه کننده به مراکز فرهنگی سازمان فرهنگی- هنری شهرداری تهران، به عنوان جامعه آماری، مشخص شدند. سپس 40 نفر از این مادران، به صورت تصادفی برای نمونه آماری انتخاب شدند. پس از افت نمونه، 26 نفر باقی مانده به 2 گروه (یک گروه آزمایش و یک گروه گواه) تقسیم شدند. سپس 10 جلسه آموزش گروهی مادران، با رویکرد تحلیل رفتار متقابل برای گروه آزمایش، برگزار گردید. ابزار پژوهش حاضر به عنوان پیش آزمون و پس آزمون، آزمون خلاقیت تورنس بود. این آزمون از کلیه کودکانی که مادران آنها در تحقیق شرکت داشتند، گرفته شد. یافته‌ها: نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که در سطح معناداری 05/0p<آموزش گروهی مادران با تأکید بر نظریه تحلیل رفتار متقابل بر افزایش مؤلفه‌های بسط، انعطاف پذیری و ابتکار کودکان مؤثر بوده است. همچنین در سطح معناداری 01/0 p< آموزش گروهی مادران به این روش بر افزایش مؤلفه سیالی کودکان اثر داشته است. بحث و نتیجه گیری: با توجه به یافته های تحقیق می‌توان نتیجه گرفت که آموزش گروهی مادران با تأکید بر نظریه تحلیل رفتار متقابل بر افزایش خلاقیت کودکان مؤثر است. پرونده مقاله

زمینه: منبع کنترل و خلاقیت افراد، نقشی کلیدی را در موفقیت‌های آنان ایفا می‌کند. هدف: پژوهش نیمه آزمایشی حاضر، به بررسی تأثیر مشاوره گروهی دانشجویان به شیوه عقلانی- هیجانی بر خلاقیت و منبع کنترل می‌پردازد. روش: در انتخاب جامعه آماری، دانشجویان رشته شیمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال در نظر گرفته شدند. سپس 30 نفر از این دانشجویان، به صورت تصادفی انتخاب و پس از افت نمونه، 20 نفر باقی مانده به 2 گروه (یک گروه آزمایش و یک گروه گواه) تقسیم شدند. پرسش‌نامه‌های سنجش خلاقیت کری و منبع کنترل راتر، به عنوان پیش آزمون از دانشجویانی که در تحقیق شرکت داشتند، گرفته شد. سپس بر روی گروه آزمایش ، مشاوره به روش عقلانی - هیجانی، به مدت 10 جلسه صورت گرفت. در نهایت، کلیه دانشجویان دو گروه، پس آزمون‌های خلاقیت کری و منبع کنترل راتر را انجام دادند. یافته‌ها: نتایج تحلیل واریانس آمیخته نشان داد که در سطح معناداری 05/0 p<، مشاوره گروهی دانشجویان به روش عقلانی- هیجانی بر منبع کنترل و خلاقیت دانشجویان مؤثر بوده است. بحث و نتیجه گیری: به طور کلی می‌توان نتیجه گرفت که مشاوره گروهی دانشجویان به روش عقلانی - هیجانی بر افزایش خلاقیت و منبع کنترل درونی مؤثر است. پرونده مقاله