زمینه: کارآفرینی دانشگاهی به عنوان یک رویکرد و همچنین به عنوان رسالت سوم دانشگاه ها و آموزش عالی در سال های اخیر مورد توجه قرار گرفته است. هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش دوره های آموزشی بر ایجاد و پرورش روحیه کارآفرینی در بین دانشجویان انجام شد. روش: طرح پژوهش کمی و روش آن توصیفی از نوع پیمایشی است. داده های این پژوهش با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته بر اساس ابعاد مطرح شده توسط مک کلاند جمع آوری شد. روایی آن توسط صاحبنظران و خبرگان مورد تأیید قرار گرفت و پایایی ابزار نیز با استفاده از روش آلفای کرونباخ محاسبه شد که 92/0گزارش شده است. جامعه آماری این پژوهش شامل دانشجویان دانشگاه علامه طباطبایی به تعداد 2500نفر است که در سال تحصیلی 94-1393در پردیس مرکزی مشغول به تحصیل بودند. از این تعداد با استفاده از روش نمونه گیری نمونه گیری تصادفی خوشه ای و از طریق جدول مورگان 335 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. یافته ها:طبق یافته های پژوهش همه مؤلفه های کارآفرینی که در این پژوهش مورد اندازه گیری قرار گرفته اند (توفیق طلبی، تحمل ابهام، اعتماد به نفس، مخاطره پذیری و خلاقیت) کمتر از حد متوسط گزارش شده اند. همچنین نقش دوره های آموزشی در ایجاد روحیۀ کارآفرینی و مؤلفه های آن در بین دانشجویان مرد و زن تفاوت معناداری نداشت. نتیجه گیری: دوره های آموزشی که دانشگاه علامه طباطبایی برگزار می کند بر پرورش روحیه کارآفرینی در دانشجویان تأثیر ندارند و لذا برنامه های آموزشی این دانشگاه با نگاهی استراتژیک باید بازاندیشی، بازطراحی و بازآفرینی شوند. پرونده مقاله