ظرفیت بار بحرانی پوسته‌های استوانه‌های تحت اثر فشار یکنواخت جانبی وابسته به دو نسبت لاغری طول به شعاع (L/R) و شعاع به ضخامت (R/t) است. در این مقاله نتایج تست دو دستگاه پوسته استوانه‌ای یا مشخصات هندسی L/R=2 و R/t=909 ساخته شد از ورق فولادی و تحت فشار یکنواخت ارایه شده است. شرایط مرزی دو انتهای استوانه‌ها به صورت مفصلی ساده یعنی فقط با قید شعاعی لبه‌ها می‌باشد. در هر یک از دو دستگاه پوسته مورد آزمایش مراحل بارگذاری پیش از کمانش و پس از کمانش تا فروریختگی انجام و نتایج حاصل گزارش گردیده است. علیرغم وجود نقص هندسی و شرایط مرزی ارتجاعی مقاومت بسیار خوبی ملاحظه گردید. کمانش اولیه به صورت موضعی بوده و تفاوت فشار بین دو حالت کمانش اولیه و کمانش کلی کاملاً زیاد و قابل توجه است. و همچنین مقاومت فراکمانشی قابل توجهی در هر دو نمونه ملاحظه گردید. پرونده مقاله

از جمله مهمترین عوامل در خرابی ستون‌ها، ناپایداری کمانشی آنها است. باعث ایجاد تغییر شکل‌های بزرگ در عضو و خرابی آن می‌گردد. در تعیین لحظه کمانش ستون‌های واقعی می‌توان به معیاری بنام نخستین تسلیم (First yield) که در کلیه مراجع موجود است، اشاره نمود. این معیار تا حدود زیادی مسئله تعیین آستانه کمانش ستون را حی می‌کند، ولی نقاط ضعفی نیز دارد، که در طول مقاله به آن اشاره شده است. معیار جدیدی که در این مقاله معرفی شده و نتایج آزمایشگاهی آن در متن آورده شده است، خالی از چنین ایراداتی بوده و روشی نوین (بخصوص برای ارزیابی نتایج آزمایشگاهی) در تخمین لحظه کمانش ستون به شمار می‌رود. در ساخت نمونه‌های آزمایشگاهی، از مقاطع قوطی (box) استفاده شده است. پارامتر لاغری نمونه‌های آزمایشگاهی، حتی‌الامکان متناسب با لاغری ستون‌های استفاده شده در صنعت سازه‌های فولادی در نظر گرفته شده است. پرونده مقاله

چکیده سیستم دیوار برشی فولادی یک سیستم باربر جانبی است که به سبب داشتن مزایایی از جمله شکل‌پذیری مناسب، سختی زیاد، میزان مقاومت برشی و جذب انرژی بالا همواره مورد توجه محققین بوده است. از سال 1980 میلادی که تحقیقات پایه برروی دیوار برشی فولادی بدون سخت‌کننده صورت پذیرفت، پیوسته پژوهشگران در صدد بهبود رفتار این سیستم، افزایش کارآیی و بهره‌وری آن بوده‌اند. از جمله اقداماتی که در جهت افزایش کارآیی و بهره‌وری دیوار برشی فولادی صورت پذیرفت، ایجاد بازشو بر روی ورق درونی بود. تحقیقات بر روی دیوار برشی فولادی دارای بازشو در اوایل دهه ی 90 میلادی با مطالعات صبوری قمی و رابرتز بر روی این سیستم آغاز گردید. در سال‌های اخیر یک نمونه دیوار برشی فولادی با بازشوهای منظم دایره ای شکل یا ماتریسی توسط محققان دانشگاه بوفالو آمریکا مطرح شده و مورد آزمایش قرار گرفت. از این نوع بازشو علاوه بر سیستمی جهت عبور تاسیسات در مواردی که ضخامت ورق مورد نیاز طراحی در دسترس نباشد می‌توان استفاده نمود، به گونه‌ای که ورق ضخیم همراه با بازشوهای دایره ای شکل جایگزین ورق نازک بدون بازشو می‌گردد. در این مقاله نیز به جهت مطالعات بیشتر بر روی بازشوهای منظم دایره ای شکل، تاثیر اینگونه بازشو بر روی رفتار سیستم دیوار برشی فولادی مورد ارزیابی قرار می‌گیرد. بدین منظور یک نمونه دیوار برشی فولادی با بازشوهای دایره‌ای طراحی و ساخته شده سپس در مرکز تحقیقات سازه دانشگاه ارومیه تحت بارگذاری چرخه ای قرار گرفت. علاوه بر مطالعات آزمایشگاهی رفتار این نوع سیستم به صورت تحلیل عددی و با استفاده از نرم افزار المان محدود ABAQUS بررسی گردیده است. در نهایت نتیجه‌ی هر دو تحلیل آزمایشگاهی و عددی با روش تئوری آنالیز پلاستیک سازه مقایسه شده است. نتایج بدست آمده حاکی از تطابق مناسب پوش منحنی هیسترزیس در دو تحلیل عددی و آزمایشگاهی بوده همچنین نشان دهنده‌ی محافظه‌کارانه بودن روابط روش آنالیز پلاستیک و یا ضرایب کاهشی اعمال شده بر این روابط به سبب وجود بازشو و کاهش مقطع تیر می‌باشد. پرونده مقاله

تیرورقها، به عنوان اعضای مهم سازه‌ای برای پوشش دهانه‌های بزرگ خمشی، مورد استفاده قرار گرفته و از جوشکاری دو ورق بال و یک ورق جان به همراه تعدادی سخت‌کننده قائم و یا طولی برای جلوگیری از کمانش ورق جان ساخته می‌شوند. به دلیل اهمیت زیاد جوش بال به جان در رفتار سازه‌ای تیرورقها و امکان بوجود آمدن ترک در حین جوشکاری و یا پس از آن در اثر عوامل فیزیکی یا محیطی، در این مقاله به بررسی تاثیر ترک جوش بال به جان تیرورقها، در ظرفیت خمشی نهایی آنها پرداخته شده است. بدین منظور مدلهای مختلف تحلیلی با استفاده از نرم‌افزار المان محدود LUSAS، ساخته شده و مورد تحلیل قرار گرفتند. در طراحی این مدلها تمامی ضوابط آیین‌نامه مدرن AISC-LRFD، رعایت شده و اتصال بالها با جوش پیوسته و سراسری به جان تیر ورق انجام شده است. برای مدلسازی تیرورق، از المان پوسته چهار ضلعی هشت گرهی استفاده شده و تحلیل آنها به روش غیر خطی هندسی و فیزیکی صورت گرفته است. برای حصول نتایج واقع بینانه‌تر، در قسمت میانی جان تیرورق یک ناکاملی اولیه 10 میلیمتری در نظر گرفته شد. رفتار فیزیکی مصالح نیز به صورت غیر الاستیک چهار خطی فرض شده و از فولاد 40st، با تنش 2750 کیلوگرم بر سانتیمتر مربع استفاده شد. بار وارده به صورت گسترده یکنواخت بر روی بال فوقانی اعمال شده و تکیه گاههای دو طرف تیر نیز مفصلی ثابت و متحرک مدل شد. با توجه به نتایج بدست آمده مشخص شد، وجود ترک در پانلهای بحرانی در این نوع تیرورقها، حداکثر می‌تواند 18 درصد ظرفیت خمشی نهائی را کاهش دهد. پرونده مقاله