سرمایه‌گذاری، یکی از اجزای مهم تابع تولید در اقتصاد هر کشوری است و از این رو، یکی از ضروریات اساسی در پیشرفت اقتصادی هر کشور است. از آنجا که در کشورهای درحال توسعه، سرمایه‌گذاری دولت، عموماً یک ابزار سیاسی به‌شمار می‌آید، در میان سیاستمداران و طراحان اقتصادی این کشورها، این اعتقاد وجود دارد که سرمایه‌گذاری دولت، محرک مؤثری برای سرمایه‌گذاری بخش خصوصی بوده است و درنتیجه، ابزار قدرتمندی برای سیاست‌های رشد و ثبات اقتصادی است. اما باید به این نکته توجه داشت که سرمایه‌گذاری دولتی، علاوه بر کاهش منابع بخش خصوصی برای سرمایه‌گذاری، در صورتی که در تولید کالاهایی که با تولیدات بخش خصوصی رقابت می‌کند، به‌کار رود، باعثِ کاهشِ سرمایه‌گذاری خصوصی می‌شود. به عبارت دیگر، جانشینی جبری به‌وقوع می‌پیوندد. این پژوهش به‌منظور بررسی رابطۀ بین سرمایه‌گذاری دولتی و سرمایه‌گذاری خصوصی در ایران انجام گرفته است و در این مقاله از روش VECM در اقتصادسنجی استفاده شده است. پرونده مقاله