شناخت هویت معماری دوره پهلوی اول و چگونگی تاثیرپذیری آن از تحولات رخ داده با توجه به گذر از سنت به تجدد و با دخیل شدن کلیه عوامل خارجی در آن، مورد توجه معماران و پژوهشگران متعدد بوده است. هدف از این پژوهش بررسی مفاهیم عینی سنت و مدرنیته در بناهای عمومی دوره پهلوی اول در تبریز می باشد. روش تحقیق بصورت توصیفی- تحلیلی با روش پیمایشی می باشد. برای جمع آوری داده ها از مطالعات کتابخانه ای و پرسشنامه با روش طیف لیکرت استفاده شده، جامعه آماری 102 نفر متخصص معماری که حجم نمونه برابر 50 نفر شد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از تکنیک تاپسیس با نرم افزار SPSS استفاده شد. به ترتیب کارخانه‌ی چرم بر مبنای نظر پاسخ‌گویان از سایر بناها بر مبنای هر یک از مولفه‌های پلان‌، تزیینات داخلی‌، فرم‌، هندسه نما‌، مصالح با درجه نزدیکی 0.8112 نسبت به سایر بناها مدرن‌تر است و عمارت شهرداری تبریز با درجه نزدیکی 0.0891، نسبت به سایر بناها سنتی‌تر می باشد. هم‌‌چنین کتابخانه‌ی ملی با درجه نزدیکی 0.6245، در مرتبه‌ی دوم و دانشسرای مقدماتی با درجه نزدیکی 0.5038 در مرتبه‌ی سوم قرار دارند. در نهایت ساختمان‌های عمومی دوره پهلوی اول در تبریز تلفیقی از گرایش به سنت و مدرنیته را به تصویر می‌کشد. پرونده مقاله