یکی از مشکلات شهرهای تاریخی چون کرمان، طراحی مداخله‌گرایانه در بافت تاریخی است که ناسازگار با بافت تاریخی شهر طراحی می‌شوند. که باعث بی‌هویتی شهرهای تاریخی می‌گردد. هدف این پژوهش، شناسایی ویژگی‌های فضایی در طراحی مداخله گرایانه می‌باشد که امکان انطباق‌پذیری بیشتر طرح را فراهم می‌آورد. سپس به تعیین میزان تأثیر هر یک از ویژگی‌های کالبدی بر انطباق‌پذیری طراحهای مداخله گرایانه با بافت تاریخی شهر کرمان پرداخته شده است. لذا اینکه ویژگیهای فضایی بر انطباق پذیری طرح های مداخله گرایانه با بافت تاریخی شهر کرمان چقدر می باشد سوال اصلی تحقیق است و شاخص مصالح و عناصر سنتی، شکل کالبدی و تناسبات و ویژگی های طراحی بافت از نقطه نظر متخصصین و ساکنین به ترتیب اولویت شاخص های تاثیرگذارتر بر انطباق پذیری طرح مداخله گرایانه با بافت تاریخی شهر کرمان می باشد به عنوان فرضیه اصلی این تحقیق مطرح می شود. اطّلاعات این تحقیق ترکیبی، به‌ دو صورت کمّی و کیفی، از طریق مصاحبه با خبرگان و توزیع پرسش‌نامه بین ساکنان و طراحان بافت تاریخی جمع‌آوری گردیده است. نتایج تحقیق و اثبات فرضیات مبتنی بر تحلیل‌های آماری نرم‌افزار SPSS می باشد. از نرم افزار Expert Choice برای تحلیل سلسله مراتبی شاخص های طراحی مداخله گرایانه به منظور انطباق‌پذیری طرح با بافت تاریخی استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان می‌دهد که از دیدگاه خبرگان شاخص شکل کالبدی و تناسبات، شاخص مصالح و عناصر معماری سنّتی و شاخص ویژگی‌های طراحی بافت بیشترین تاثیر را در انطباق پذیری طرح با بافت تاریخی دارد و از دیدگاه ساکنین بافت، شاخص مصالح و عناصر معماری سنّتی، شاخص شکل کالبدی و تناسبات و شاخص ویژگی‌های طراحی بافت به ترتیب بیشترین تاْثیر را در انطباق پذیری طرح‌های مداخله گرایانه با بافت تاریخی دارد. معماران و شهرسازان می‌توانند از یافته‌های این پژوهش به منظور طراحی در بافت‌های تاریخی به ویژه در شهر کرمان استفاده نمایند.

پرونده مقاله

مجتمع‌های مسکونی در دوران معاصر در شهر اصفهان بدون توجه به عوامل معماری زیست‌گرا بنا شده‌اند و این عمل علاوه بر خدشه دار شدن کیفیت کالبد فضای بینابینی این مجتمع‌ها شده است. این فضاها، صرفاً فضاهایی خالیو باقی مانده نیستند، بلکه بالعکس به طور دائم در حال حرکت می‌باشند و به خوبی می‌توانند ارتباط میان انسان و محیط را برقرار نماید. فقدان این فضا در مجتما‌های مسکونی موجب عدم آسایش روحی ساکنین گشته است. از این‌روهدف پژوهش حاضر، بررسی فضای بینابینی در مجتمع مسکونی زیتون اصفهان مبتنی بر رویکرد معماری زیست گرا است. سئوال مطرح این است که میان مولفه‌های کالبدی(مصالح، هندسه، ارتفاع ساختمان‌های همجوار و ابعاد) فضای بینابینی مجتمع مسکونی زیتون شهر اصفهان با معماری زیست‌گرا از دیدگاه ساکنین چه رابطه‌ای برقرار است؟. پژوهش حاضر با استفاده از روش تحقیق کیفی- کمی از نوع توصیفی- تحلیلی و استفاده از روش استدلال منطقی همراه با شیوه گردآوری اطلاعات به صورت مطالعات کتابخانه‌ای و میدانی با ابزار پرسشنامه و استفاده از آزمون همبستگی به این نتیجه رسید که مولفه‌های کالبدی فضای بینابینی زیست‌گرا در مجتمع مسکونی زیتون شهر اصفهان، (مصالح، هندسه، ابعاد، ارتفاع ساختمان‌ها همجوار) علاوه بر بهبود عملکرد اقلیمی و زیست محیطی موجب ارتقاء کیفیت زندگی ساکنین و سلامت روحی آن‌ها به دلیل استفاده از سیستم و فرآیندهای طبیعی گشته است و رابطه‌ای پیوسته از کنش‌های متقابل میان مولفه‌های کالبدی فضای بینابینی مجتمع مسکونی زیتون کلان شهر اصفهان و معماری زیست گرا در جهت بهبود رابطه انسان و محیط، آفرینش فضا و ادراک آن نهفته است. همچنین نتایج با توجه به دیدگاه مخاطبین نتایج نشان داد که میان مولفه‌های کالبدی (مصالح، هندسه، ارتفاع ساختمان‌های همجوار و ابعاد(طول و عرض) فضای بینابینی با معماری زیست گرا از دیدگاه ساکنین در مجتمع مسکونی زیتون ارتباطی معنادار با سطح میانگین معناداری98% برقرار است و متغیرها با یکدیگر هم جهت و مثبت ارزیابی شده‌اند. پرونده مقاله

Nowadays, due to the increase in diseases, patients spend a long time in hospitals; Therefore, these centers are important as a container for the treatment and recovery of the patient. In the modern world, where most of the treatment spaces rely on technology and the advancement of medical methods, nature, an effective factor on the treatment and human health, has been given less attention, and as a result, the environment of the treatment centers has turned into dry and soulless spaces. This research was carried out with the aim of explaining the effective indicators in the quality of therapeutic spaces with the attitude of biophilic architecture from the point of view of the treatment staff, patients and companions. In the qualitative part, targeted sampling was done with 30 experts and professors of architecture and an exploratory interview was conducted with them. The quantitative part was selected by random cluster sampling of a hospital in Kerman city and the questionnaire was completed with its clients and medical staff. The minimum sample size with a variance of 1 and an error of 0.1 was considered to be 384 people. The validity of the questionnaire was confirmed by using the opinions of experts and architectural specialists, and its reliability is also based on Cronbach's alpha coefficient equal to 0.879, which indicates the high reliability and appropriateness of the tool. The results of the research show that proximity to water, landscape, thermal diversity and air flow, visual connection with nature, dynamic and diffused light are the most important characteristics of biophilic architecture to improve the quality of therapeutic spaces. پرونده مقاله