ارزیابی آسیب‌پذیری شهرها در بحران‌ها و مخاطرات و تدوین راهکارهای مناسب برای کاهش خسارت‌ها ضروری است. از این رو این پژوهش در پی آن است که آسیب‌پذیری شهر چالوس را از دیدگاه پدافند غیرعامل ارزیابی کند. این پژوهش از لحاظ هدف، کاربردی؛ حیطه میدانـی؛ مـاهـیـت، توصیفی و نوع روش آن، به‌صورت پیمایشی از نـوع دلـفـی اسـت.. ابتدا به کمک مطالعات کتـابـخـانـه‌ای و میدانی و تصاویر ماهواره‌ای به جمع‌آوری اطلاعات در زمینه موضوع تحقیق پرداخته شد،پس از بررسی کاربری‌ها در سطح شهر چالوس و دسته‌بندی آن‌ها در قالب 5 دسته شامل شریان‌های حیاتی، مراکز مدیریت بحران، تأسیسات و تجهیزات شهری، نظامی، و مراکز پشتیبانی و با توجه به مبانی نظری و متون تحقیق و پرسش از خبرگان این حوزه، کاربری‌ها به صورت موردی استخراج و با هدف تهیه بانک داده‌های مکانی دسته‌بندی شدند. ‌هر یک از لایه‌ها با توجه به استاندارد مکانی همجواری و به نسبت فاصله‌شان با کاربری‌های حیاتی و حساس از نظر پدافند غیرعامل اثر متفاوتی را بر افزایش یا کاهش آسیب‌پذیری می‌گذارند. برای هر لایه به نسبت کاربری‌های حیاتی و حساس از نظر پدافند غیرعامل، حریم امنی تعریف و به اصطلاح، نقشه‌های فواصل مکانی آن ترسیم شده است. در نهایت نقشه‌پهنه‌بندی آسیب‌پذیری منطقه با توجه به اصول پدافند غیرعامل تهیه گردید. براساس شکل به دست آمده، شهر چالوس به سه پهنه که از لحاظ آسیب‌پذیری با رویکرد پدافند غیرعامل مشابه‌ند، تقسیم شده است. نتایج تحقیق نشان می‌دهد، محلات مرکزی شهری آسیب‌پذیرترین مناطق شهرند. پرونده مقاله