کفشدوزک Stethorus gilvifrons یکی از مهمترین شکارگرهای کنه تارتن دولکه ای می باشد. در این پژوهش ویژگی های زیستی و جمعیتی کفشدوزک در دو پرورش گروهی و انفرادی با تغذیه از مراحل مختلف سنی کنه تارتن دونقطه ای در دمای1±27درجه سلسیوس، رطوبت نسبی10±60 درصد و دوره نوری 8 ساعت تاریکی و 16 ساعت روشنایی بررسی شد. آزمایش با 120 عدد تخم همسن (0-24 ساعت) کفشدوزک شکارگر برای هر تیمار شروع شد. داده ها بر اساس تئوری جدول زندگی سن- مرحله، دوجنسی تجزیه و تحلیل شدند. براین اساس دوره جنینی، دوره لاروی، دوره شفیرگی و کل مراحل نابالغ به ترتیب برای پرورش انفرادی 08/0± 92/3، 14/0± 52/6، 07/0± 98/2، 14/0± 59/13روز و برای پرورش گروهی به ترتیب 06/0± 51/3، 21/0± 85/6، 11/0± 85/2، 21/0± 18/13 روز به طول انجامید. نرخ ذاتی افزایش جمعیت(r)، نرخ متناهی افزایش جمعیت(λ)، متوسط مدت زمان یک نسل(T)، نرخ خالص تولیدمثل (R0) و نرخ ناخالص تولیدمثل(GRR) به ترتیب برای پرورش انفرادی (1219/0 روز1-، 1297/1 روز1-، 23/30 روز، 92/39 نتاج ماده 38/265 نتاج ماده) و پرورش گروهی برابر با (1455/0 روز1-، 1567/1 روز1-، 88/19روز، 08/18 نتاج ماده ، 37/88 نتاج ماده) بدست آمد. طبق نتایج حاصله پرورش گروهی باعث کاهش پارامترهای رشد جمعیت کفشدوزک می شود. یافته های این تحقیق به منظور بهبود شرایط پرورش انبوه و کاربرد موثر کفشدوزک S. gilvifronsدر کنترل کنه های تارتن قابل استفاده خواهد بود. پرونده مقاله