به منظور برآورد سطح برگ با استفاده از ویژگی‌های رویشی در ارقام مختلف گندم ، آزمایش مزرعه‌‌ای در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رامهرمز در سال‌های 87-1385 انجام شد. تیمارهای آزمایش 13 رقم گندم نان (اترک، بیات، چمران، چناب، دز، اینییاء، کویر، مرودشت، S78-18، شیراز، زاگرس، استار، ویریناک) و دو رقم گندم دوروم (یاواروس و شوامالد) بودند. از معادلات مختلفی برای توصیف رابطه سطح برگ با ویژگی‌های ذکر شده استفاده شد و سرانجام معادله توانی (y=axb) به صورت تبدیل شده خطی [ln(Y)=ln(a)+b×ln(X)]به عنوان بهترین معادله تعیین گردید. نتایج نشان داد که اختلاف معنی-داری بین ارقام در ضرایب مربوط به روابط بین سطح برگ با ویژگی‌های رویشی وجود نداشت بنابراین یک معادله کلی برای همه ارقام در دو سال برای هر رابطه استفاده گردید. معادله 96/0X2/219Y= (99/0R2=) توصیف بسیار خوبی از برآورد سطح برگ(Y) با استفاده از وزن خشک برگ(X) نشان داد، همچنین سطح برگ(Y) با استفاده از داده های وزن خشک اجزای رویشی(X) بر اساس معادله 60/0X77/84Y= (92/0R2=) به خوبی برآورد گردید. رابطه سطح برگ (Y) با تعداد کل برگ در بوته (Y) نسبت به دو رابطه بالا؛ رابطه ی مناسبی بوده ولی سطح برگ با دقت کمتری برآورد گردید (57/1X34/1Y=،89/0R2=) و برآورد سطح برگ با استفاده از داده های ارتفاع بوته به خوبی انجام نشد. از این روابط می‌توان برای تخمین سطح برگ به ویژه زمانی که دستگاه‌های سنجش سطح برگ موجود نیست، استفاده کرد. علاوه براین، چنین روابطی قابلیت کاربرد در مدل‌های شبیه‌سازی گیاهان زراعی را دارا هستند. پرونده مقاله

هدف این مطالعه پیش بینی توزیع ماده خشک به دانه بر اساس شاخص برداشت در نخود (رقم هاشم) تحت شرایط مختلف تاریخ کاشت و تراکم بود. بدین منظور آزمایشی در سال زراعی 1390-1389 در مزرعه آزمایشی دانشکده علوم زراعی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان انجام شد. طرح آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب بلوک های کامل تصادفی و فاکتورها شامل تاریخ کاشت در سه سطح (15 آذر، 1 بهمن و 1 فروردین) و تراکم در چهار سطح (15،30، 45 و 60 بوته در متر مربع) بودند. افزایش تراکم و تأخیر در کاشت باعث کوتاه شدن طول دوره هریک از مراحل فنولوژیک روز تا گلدهی (R1)، روز تا غلاف دهی(R3)، روز تا دانه بندی(R5) و روز تا شروع رسیدگی(R7) شد. شاخص برداشت در طول دوره پر شدن دانه به طور خطی افزایش یافت. تأثیر تراکم بر شیب افزایش خطی شاخص برداشت (dHI/dt) معنی دار نبود ولی بین تاریخ کاشت ها از نظر این صفت اختلاف وجود داشت. زمان شروع افزایش خطی شاخص برداشت یا به عبارتی فاز تأخیری پر شدن دانه از 26 روز در تاریخ کاشت اول به 8 روز در تاریخ کاشت سوم کاهش یافت ولی در تراکم های مختلف اختلافی مشاهده نشد. زمان توقف افزایش خطی شاخص برداشت علی رغم عدم اختلاف معنی دار در تراکم های مختلف، در تاریخ کاشت ها متفاوت بود و با تأخیر در کاشت کاهش یافت. hز پارامتر های حاکم بر توزیع ماده خشک که در این مطالعه برآورد شده می توان در مدل سازی رشد و نمو نخود استفاده کرد. پرونده مقاله

چکیده در این مطالعه، اثر دگرآسیب عصاره های آبی گندم و کلزا روی جوانه زنی و رشد اولیه برنج، ذرت، آفتابگردان، تاج خروس و سوروف در آزمایشگاه مورد بررسی قرار گرفتند. شاخ و برگ گیاهان مورد نظر در دمای 60 درجه سلسیوس خشک و آسیاب و عصاره های آبی جهت ساخت غلظت های مورد نظر به غلظت های 1، 5/2، 5، 5/7 و 10% نسبت وزن به حجم رقیق شدند و به عنوان تیمارهای آزمایش مورد استفاده قرار گرفتند. آزمایش به صورت طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار اعمال گردید. عصاره های آبی بقایای گندم و کلزا اثر بازدارندگی معنی داری روی درصد جوانه زنی، طول ساقه چه و طول ریشه چه گیاهان زراعی و هرز داشتند. اثر بازدارندگی عصاره گندم و کلزا متناسب با غلظت عصاره ها بود و غلظت های 5 و 10% اثر بازدارندگی قوی تری داشتند. در حالی که در چند مورد در غلظت های 1 و 5/2% عصاره ها اثر تحریک کنندگی روی جوانه زنی و رشد ریشه چه و ساقه چه داشتند. اثر بازدارندگی عصاره های گندم و کلزا روی طول ریشه چه بیشتر از طول ساقه چه بود. همچنین، اثر بازدارندگی عصاره کلزا بیشتر از عصاره گندم بوده و اثر دگرآسیب عصاره ها بر تاج خروس بیشتر از سوروف بود. بقایای کلزا و گندم دارای پتانسیل دگرآسیب بودند. از این رو، امکان استفاده از آنها در تناوب زراعی یا در کشت های مخلوط جهت مهار علف های هرز و احتمالاً مبارزه با عوامل بیماریزای گیاهی وجود دارد. بنابراین این گیاهان می توانند گزینه مناسبی جهت تهیه علف کش های زیستی که یکی از اهداف مهم کشاورزی پایدار است، باشند. پرونده مقاله