دشت سیرجان از مناطق اصلی و مستعد کشت پسته استان کرمان می باشد. در این مطالعه، بر اساس اطلاعات موجود یک ترانسکت شرقی- غربی عمود بر گسترش دشت انتخاب و تعداد 15 پروفیل در فیزیوگرافی های موجود تحت کشت پسته حفر، تشریح و نمونه برداری شدند. افق اکریک در لایه سطحی و افق های مشخصه سالیک ، جیپسیک و کمبیک در لایه های تحتانی تفکیک شده بود. در طول ترانکست پروفیل ها از شرق به غرب در رده های انتی سولز و اریدی سولز رده بندی شده و همچنین در شرق کمترین و در مرکز و غرب ترانسکت بیشترین تحول خاک مشاهده شد. از نظر فیزیوگرافی نیز آبرفت ها و واریزه های بادبزنی شکل سنگریزه دار (شرق و جنوب شرق) نسبت به دشت های سیلابی و اراضی پست (غرب) کمتر تحت تأثیر فرایندهای خاکسازی قرار گرفته بودند. میزان شوری لایه سطحی در پروفیل های شرق ترانسکت حدود 4 و در غرب حدود 50 دسی زیمنس بر متر و در لایه های تحتانی نیز از حداقل 1/8 تا بیش از 70 دسی زیمنس بر متر به ترتیب در پروفیل های 1 و 12 بود. تقریباً در کلیه پروفیل ها بیشترین مقدار شوری، نسبت جذب سدیم و آنیون ها و کاتیون ها در لایه های دوم و سوم مشاهده شد. از مهمترین پارامترهای موثر بر کاهش تولید پسته بافت خاک و سنگریزه در شرق ترانسکت و در مرکز و غرب آن شوری، نسبت جذب سدیم، گچ و سطح آب زیر زمینی بالا در گذشته و خصوصیات فیزیکی خاک می باشد. مطالعه دقیق و پایش اطلاعات، اصلاح شوری و قلیاییت، مدیریت صحیح خاک های گچی و بهبود شرایط حاصلخیزی خاک و ماده آلی توصیه می شود. پرونده مقاله