در این پژوهش، شیشه‌های زیست‌فعال پایه سیلیکاتی اصلاح شده با استرانسیم اکسید بر پایه 60SiO2-(36-x)CaO-4P2O5-5SrO-(8,10)MgO (درصد مولی) به روش سل-ژل سنتز شدند و خواص زیست‌فعالی برون‌تنی (In vitro) آن‌ها توسط آزمون‌های مشخصه‌یابی، ارزیابی‌های زیستی و آزمون ضدباکتریایی در مقابل باکتری‌های مرسا (MRSA) بررسی گردید. طبق نتایج طیف‌سنجی فلورسانس پرتو ایکس (XRF)، میزان تغییر در مقدار عناصر به طور میانگین قبل و پس از سنتز، برای نمونه SBG8M و SBG10M به ترتیب برابر با 08/4 ± 202/6 و 66/2 ± 99/4 درصد بود که این امر حاکی از تاثیرگذاری ناچیز فرآیند سنتز بر روی ترکیب شیمیایی نهایی نمونه‌ها است. همچنین طبق نتایج طیف‌سنجی پراش پرتو ایکس (XRD)، پیک‌های مشخصه هیدروکسی‌آپاتایت (HA) تنها در نمونه SBG8M پس از 14 روز غوطه‌وری در محلول شبیه‌سازی‌شده بدن (SBF) مشاهده گردید که این نتیجه توسط مشاهده بلورهای کروی هیدروکسی‌آپاتایت در تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) نیز تایید شد. ضمن اینکه طبق نتایج ارزیابی‌های زیستی، افزایش مقدار منیزیم اکسید از 8 به 10 درصد مولی، منجر به کاهش 74/6، 87/4 و 65/17 درصدی در میزان چگالی نوری (OD) و نیز کاهش 93/9، 16/12 و 30/24 درصدی در فعالیت فسفات قلیایی (ALP) به ترتیب در روزهای 1، 3 و 7 کشت در محیط کشت برون‌تنی گردید. علاوه بر این افزایش مقدار منیزیم اکسید، منجر به کاهش 53/18 درصدی خواص ضدباکتریایی گردید. بنابراین حضور مقادیر بالای 8 و 10 درصد مولی منیزیم اکسید در ترکیب شیمیایی شیشه‌های زیست‌فعال، منجر به کاهش زیست‌فعالی برون‌تنی و خواص ضدباکتریایی آن‌ها می‌گردد. پرونده مقاله