یکی از روش‌های بکار رفته برای کاهش و یا حذف آستنیت باقی­مانده، استفاده از عملیات زیرصفر عمیق می‌باشد. فولاد ابزار تند‌بر گیگانت (3255/1) از جمله فولاد‌هایی است که دمای پایان استحاله مارتنزیتی آن کم­تر از صفر درجه سلسیوس است. با توجه به کاربرد گسترده این فولاد، استفاده از عملیات زیر‌صفر عمیق جهت کاهش آستنیته باقی­مانده امری ضروری به نظر می‌رسد. در این پژوهش، تاثیر مدت زمان نگهداری 1، 24 و 48 ساعت در عملیات زیرصفر ^oC196- بر ساختارمیکروسکوپی، مقدار سختی و مقاومت به سایش به وسیله آزمون‌های متالوگرافی با استفاده از میکروسکوپ‌های نوری و الکترونی(SEM)، سختی سنجی و آزمون سایش در این فولاد مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بدست آمده حاکی از افزایش خواص مکانیکی نظیر سختی و مقاومت سایشی با افزایش زمان نگهداری در دمای ^oC196- می‌باشد. بدین ترتیب که این عملیات منجر به افزایش سختی و مقاومت سایشی به ترتیب در حد 3/6% و 75% برای زمان نگهداری 48 ساعت در دمای ^oC196- شده است. افزایش خواص مکانیکی نظیر سختی و مقاومت سایشی در عملیات زیرصفر عمیق در ارتباط با کاهش مقدار آستنیت باقی­مانده، رسوب کاربیدهای بسیار ریز و افزایش در کسر حجمی این کاربیدهاست. بررسی سطوح و ذرات ناشی از سایش به وسیله میکروسکوپ الکترونی روبشی نشانگر آن است که مکانیزم غالب، سایش چسبان به همراه تریبوشیمیایی می‌باشد. هم­چنین، در اثر عملیات زیرصفرعمیق ذرات ناشی از سایش ترد‌تر و ریزتر می‌­شوند. پرونده مقاله

عملیات حرارتی تنش‌زدایی برای سازه‌های فولادی و مخازن تحت فشار از جنس فولادهای کوئنچ و تمپر شده، روش متداولی در میان استانداردهای ساخت می‌باشد که با هدف کاهش دامنه‌ی تنش‌های باقیمانده انجام می‌شود. در این پژوهش اثر تنش‌زدایی در دماهای مختلف، بر خواص مکانیکی (به ویژه مقاومت به ضربه‌ی) فولاد 517A، بررسی شده است. برای جوشکاری ورق فولادی 517A با ضخامت mm20، از فرآیند جوشکاری قوسی با الکترود پوشش‌دار (SMAW) استفاده شد. پس از برشکاری نمونه‌ها، تنش‌زدایی در دماهای 480، 560،620 و C°680 و به مدت 75 دقیقه روی نمونه‌ها انجام پذیرفت. سپس نمونه‌های ضربه از فلز جوش، منطقه متأثر از حرارت (HAZ) و فلز پایه تهیه شد و این آزمون در دمای °C 1±51- انجام شد. پس از انجام آزمایش ضربه، مقاطع شکست با میکروسکوپ الکترونی روبشی مورد بررسی قرار گرفتند. هم­چنین آزمایش کشش، سختی سنجی و متالوگرافی بر روی نمونه‌های عملیات حرارتی شده انجام شد و در نهایت نتایج همه‌ی آزمایش‌ها نمونه‌های تنش‌زدایی شده با حالت جوشکاری شده (AW) مقایسه گردید. هم­چنین به منظور ارزیابی اثر تنش‌زدایی بر مقاومت به خوردگی نمونه‌ها، آزمون پلاریزاسیون پتانسیودینامیکی سیکلی انجام شد. باتوجه به نتایج آزمایش‌ها در مجموع نمونه‌ای که در C°560 تنش‌زدایی شده بود، خواص مکانیکی مطلوب‌تری از خود نشان داد.   پرونده مقاله

در این پژوهش با استفاده از دستگاه دیلاتومتری، رفتار فولاد زنگ نزن مارتنزیتی 422 AISI در حین سرد کردن پیوسته مورد مطالعه قرار گرفت و دیاگرام CCT این فولاد بدست آمد.. برای این منظور نمونه های استاندارد آزمون دیلاتومتری منطبق بر الزامات استاندارد SEP 1681 به صورت استوانه­هایی به قطرmm 4 و طول mm 10 تهیه گردید. در آزمون دیلاتومتری گرمایش نمونه ها تحت اتمسفر خلا، انجام گرفت. نتایج بیانگر این است که پس از رسیدن به دمای آستنیته °C1040 و نگهداری در این دما به مدت 15 دقیقه، مدت زمان های سرد کردن 5، 15، 30 دقیقه 1، 3، 6، 12، 18ساعت فاز مارتنزیت در محدودۀ دمایی C°238-300 تشکیل شد. با سرد کردن در مدت زمان های 24، 36 و 48 ساعت فاز پرلیت تشکیل شد. محدودۀ دمایی آغاز استحالۀ پرلیتی C°472-621 و محدودۀ دمایی پایان این استحاله C°367-504 است. دمای آغاز استحاله مارتنزیتی برای این نمونه ها C°300-310 است. در مدت زمان سرد کردن 36 ساعت فاز بینیت در محدودۀ دمایی     C°402-451 تشکیل شد. نتایج آزمون سختی پذیری نشان از بالا بودن سختی پذیری در این فولاد بوده و منحنی جامینی به صورت خط راست بوده است. پرونده مقاله