این تحقیق به بررسی علل و مکانیزم انسداد لوله‌های مسی مورد استفاده در سیستم‌های کلرزنی آب شرب پرداخته است. انسداد لوله‌های منتقل کننده گاز کلر باعث می‌شود، فرآیند گندزدایی آب به طور کامل انجام نگردد و ممکن است سلامت انسان در معرض خطر قرار گیرد. مطالعه جامع لوله‌های مسی تخریب شده در چندین ایستگاه تصفیه آب مشخص ساخت دلیل اصلی انسداد مکرر این لوله‌ها، پدیده خوردگی است. تحقیق پیش رو دلایل و همچنین مکانیزم انسداد مکرر این لوله‌ها را مورد مطالعه قرار داده است. به منظور تعیین علل و مکانیزم انسداد از روش پراش پرتو ایکس (XRD) و میکروسکوپ الکترونی روبشی (SEM) استفاده شد. بررسی مکانیزم انسداد لوله مشخص ساخت، حضور ناخواسته رطوبت درون لوله در هنگام خارج از سرویس بودن سیستم، طی دو مرحله (تشکیل و رشد محصولات خوردگی) باعث انسداد لوله‌ها می‌گردد. حضور همزمان رطوبت و گاز کلر درون لوله باعث تشکیل الکترولیت خورنده (اسید هیدروکلریک) شده و شرایط را جهت خوردگی داخلی لوله‌ها فراهم می‌سازد. نتایج XRD حضور محصول خوردگی متخلخل و حجیم پاراتاسامیت (Cu₂(OH)₃Cl) را مشخص نمود. تصاویر SEM روشن ساخت با فراهم شدن محیط خورنده درون لوله و در نتیجه آن تشکیل محصولات خوردگی متخلخل و دارای ترک، باعث رشد سریع لایه محصولات خوردگی غیر محافظ می‌گردد. رشد رسوب محصولات خوردگی و تجمع تکه‌های جدا شده محصولات خوردگی در قسمت‌هایی از لوله باعث انسداد آن و در نتیجه عدم تزریق مقدار کافی گاز کلر به آب شرب می‌گردد. پرونده مقاله

در این مطالعه، ریزساختارها و خواص مکانیکی آلیاژ آلومینیوم 7075 حاصل از دو روش فعالسازی مذاب در اثر اعمال کرنش (SIMA) متداول و SIMA اصلاح­شده بررسی شده­اند. می­توان گفت که ریزساختار مطلوب برای شکل­دهی نیمه­جامد، ریزساختار غیردندریتی با کرویت مناسب است. در این مطالعه، نوعی اصلاح­شده از روش SIMA برای مقایسه با نوع متداول آن بکار برده شد بطوری­که نوار آنیل­شده آلیاژ 7075 که پس از نورد در یک کوره الکتریکی در دمای °C590 به مدت زمان­های مختلف نگهداری شده و سپس تا °C500 سرد شده و در آب سرد سریعا خنک گردید. سپس مرحله ذکر شده بدون انجام نورد تکرار شد. نتایج حاکی از بهبود محسوس ریزساختار و خواص مکانیکی محصول روش SIMA اصلاح­شده بودند به­گونه­ای ­که در این روش، نه تنها ساختار گلبولی ریزتر و همگن­تر در آلیاژ تشکیل شد، بلکه سبب توزیع همگن­تر فازهای ثانویه به صورت ناپیوسته در مرزدانه نیز گردید و ساختار یوتکتیک را در آلیاژ حذف نمود. این بهبود ساختار، منجر به بهبود خواص مکانیکی از جمله استحکام کششی از MPa 371 به MPa 442 ، انعطاف­پذیری از 2/4 درصد به 1/13 درصد گردید. همچنین، علی­رغم کاهش میکروسختی بیشینه در مرزدانه، سطح میکروسختی در دانه­ها ارتقاء یافته و شکل­پذیری نیز بطور محسوسی بهبود پیدا کرد. پرونده مقاله