در ساختمان‌های بتنی برای مقابله با نیروهای جانبی، معمولاً سیستم‌هایی مانند قاب خمشی، دیوار برشی و یا ترکیبی از این دو استفاده می‌شود. استفاده از مهاربندی کابلی به صورت ضربدری، روش جدیدی برای مقاوم‌سازی آن‌ها می‌باشد. این سیستم به دلیل وزن کم کابل، مقاومت کششی بسیار بالای کابل، سهولت اجرا و عدم نیاز به تعمیر و نگهداری نسبت به سایر سیستم‌های مقاوم‌سازی بسیار اقتصادی است. در این سیستم جهت افزایش سختی و کاهش بیشتر تغییر مکان‌های جانبی قاب از کابل‌های پیش‌تنیده استفاده می‌شود. مقدار نیروی پیش‌تنیدگی محدودة مشخصی دارد که تجاوز از این محدوده، کاهش قابل ملاحظه‌ای در تغییر مکان‌های قاب ایجاد نمی‌کند. با مدل‌سازی و تحلیل دو قاب بتنی یک طبقه، که دارای مهاربندی کابلی هستند، بویسلة نرم‌افزار SAP2000 وجود این محدوده نشان داده می‌شود. در نهایت می‌توان گفت که استفاده از مهاربندی کابلی، تغییر مکان‌های جانبی طبقات را بطور قابل ملاحظه‌ای کاهش داده و ظرفیت مقاومت برشی قاب را به مقدار خیلی زیادی افزایش می‌دهد که بررسی نتایج حاصل از تحلیل دو قاب بتنی سه و شش طبقه موید این امر می‌باشد پرونده مقاله

در ساختمانهای بتنی برای مقابله با نیروهای جانبی، سیستم‌هایی مانند قاب خمشی، دیوار برشی بتنی و فولادی، سیستم قاب دیوار، مهاربندی‌های فلزی و . . . استفاده می‌شوند. موضوع این مقاله بررسیستم کابلی و بهینه‌سازی فرم کابل در آن می‌باشد. در این سیستم از کابلهای پیش‌تنیده برای افزایش سختی جانبی سازه و میراگرهای فنری با مایع ویسکوز جهت افزایش استهلاک انرژی، استفاده می‌شود. سیستم کابلی به دلیل مقاومت کششی بالای کابل، سهولت و سرعت بالای اجرا، اقتصادی تر بودن آن و ... می‌تواند جایگزین سیستم‌های دیگر شده و یا برای مقاوم‌سازی سازه‌های موجود استفاده گردد. با استفاده از این سیستم علاوه بر ایجاد کاهش قابل ملاحظه در تغییر مکان جانبی نسبی طبقات، می‌توان در مقادیر آنها یکنواختی ایجاد کرد. این امر توسط تغییر نقطه عبور کابل از کف طبقات و تنظیم سختی جانبی ناشی از آن ممکن می‌شود. برای بررسی سیستم کابلی دو قاب بتنی سه و شش طبقه، با مدلسازی سیستم در نرم‌افزار SAP 2000، در نظر گرفته شده و حالت بهینه انتخاب شد. مقایسه نتایج قاب خمشی با حالت بهینه سیستم کابلی نشان می‌دهد که در این حالت، بیشترین درصد کاهش تغییر مکان جانبی نسبی، مربوط به طبقاتی است که در سیستم قاب خمشی بیشترین مقدار را داشتند. پرونده مقاله

چکیده: زمین لرزه‌های نزدیک گسل دارای محتوای فرکانسی بالا و پهنای باند باریک می‌باشند. این خصوصیات باعث می‌شوند انرژی فوق العاده زیادی که ناشی ازشتاب‌های تولیدی در ابتدای زمین لرزه است به سیستم وارد شود. در این تحقیق اثرات نیروهای ناشی از این نوع زمین لرزه‌ها برروی پل مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور یک پل بزرگراهی سه دهنه به طول 60 متر که برای آن سه نوع جداگر لاستیکی سربی مطابق با ضوابط آئین‌نامه آشتو طراحی گردیده و با استفاده از نرم افزار SAP2000 نسخه1/10 طراحی شده است، در دو حالت جداسازی شده وجداسازی نشده مدل سازی گردیده و تحت اثر سه شتاب نگاشت نزدیک گسل در جهات طولی، عرضی و در دو جهت ترکیبی(YZ , XZ) تحلیل تاریخچه زمانی غیر خطی شده‌اند. بررسی رفتار و منحنی‌های بار جابه‌جایی جداگرهای لاستیکی سربی حاکی از آن است که کرنش اولیه و نیروی تسلیم این نوع جداگرها باعث کاهش چشمگیر برش پایه و لنگر خمشی در پل مورد مطالعه شده است. همچنین در نظر گرفتن همزمان مولفه قائم وافقی زلزله درجهات X وY بر روی خروجی‌های تحلیل از دیگر نتایج این تحقیق می‌باشد که باعث افزایش نیروی فشاری یا کششی در ستون می‌شود که به عنوان یک نتیجه اثر گذار در این تحقیق استخراج گردیده است این نتایج همچنین نشان‌دهنده نقطه‌ضعف آئین نامه‌های معتبر دنیا نظیر IBC وNEHRP در پل‌های جداسازی شده می‌باشد که در آن‌ها اثر قائم زلزله نادیده گرفته شده و لازم است همانند سازه‌های غیر جداسازی شده لحاظ گردد. پرونده مقاله

در این مقاله یک روش جدید برای جداسازی ساختمان از پی برای کاهش اثر مخرب زلزله ارائه شده است. در این روش از پایه‌های خاصی که شکل آنها شبیه قارچ می‌باشد، در زیر سازه به عنوان جداساز ارتعاشی استفاده می‌شود. این پایه‌ها دارای یک سطح کروی می‌باشد که بر روی فونداسیون قرار می‌گیرد و دارای یک بازو می‌باشد که به صورت مفصلی به ستون‌های ساختمان متصل می‌شود. اگر ارتفاع بازوی این پایه‌ها کمتر از شعاع انحناء سطح کروی آن باشد کارکرد این پایه‌ها در زیر ساختمان مانند فنر خواهد بود یعنی وقتی مقدار جابجائی در سازه ایجاد می‌گردد یک نیروی بازگرداننده به سازه اعمال می‌کند و پایداری سازه را تضمین می‌کند. ویژگی این فنرها این است که سختی آن به راحتی قابل تنظیم است و چون سختی قابل تنظیم است پس می‌توان سختی را طوری تعیین نمود که اولاً نیروی وارده به سازه در اثر زلزله در حد قابل قبول باشد و ثانیاً تغییر مکان ماکزیمم ایجاد شده از حد مجاز تجاوز نکند. این پایه‌ها به همراه سازه به صورت یک سیستم یک درجه آزادی جرم- فنر- میراگر مدل شد و برنامه‌ای برای پیدا کردن پاسخ آن در برابر شتاب زلزله نوشته شد و با استفاده از آن پاسخ سازه در برابر سه زلزله بدست آمد. نتایج بدست آمده نشان می‌دهد استفاده از این روش در کاهش اثر زلزله بر روی سازه کاملاً مؤثر می‌باشد. پرونده مقاله