هدف: بهزیستی ذهنی می تواند نقش سازگارانه ای در مواجهه با شرایط نامساعد و استرس زا ایفا کند لذا هدف پژوهش نقش میانجی شفقت به خود در رابطه بین استرس ادراک شده و تصویر بدن با بهزیستی ذهنی زنان ورزشکار شهر تهران بود. روش : پژوهش از نظر هدف کاربردی و از لحظ گرداوری داده ها کمی توصیفی از نوع همبستگی بود جامعه آماری تمامی زنان ورزشکار مراجعه کننده به باشگاه های ورزشی در شهر تهران در سال 1399، بازه سنی(50-20 سال) بودند.250نفر به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار های پژوهش شامل پرسشنامه بهزیستی ذهنی دینر و همکاران(1985)، پرسشنامه استرس ادراک شده کوهن، کمارک و مرملستین(1983) و پرسشنامه نگرانی از تصویر بدن وینستد و جانـدا(1987) بود . داده ها با استفاده از روش همبستگی اسپیرمن و تحلیل مسیر با استفاده از نرم افزار spss و PLS تحلیل شد. یافته ها: به طور کلی تحلیل مسیر نشان داد که شفقت به خود در مسیر تصویر بدن به بهزیستی نقش میانجی داشت، نتایج نشان داد که استرس ادارک شده و شفقت به خود توانست بهزیستی ذهنی را پیش بینی کندهمچنین تحلیل مسیر نشان داد که شفقت به خود در مسیر بین استرس ادارک شده و بهزیستی ذهنی توانایی نقش میانجی را نداشت. در مسیر تصویر بدن به بهزیستی نقش میانجی داشت. نتیجه گیری: با توجه به نتایج می توان نتیجه گیری کرد که راهبردهایی که شفقت به خود را افزایش می دهد می تواند تصویر بهتری از تصویر بدن ارایه دهد و بهزیستی ذهنی زنان ورزشکار را افزایش دهد. پرونده مقاله

هدف: بهزیستی ذهنی می‌تواند نقش سازگارانه ای در مواجهه با شرایط نامساعد و استرس زا ایفا کند؛ لذا هدف پژوهش نقش میانجی شفقت به خود در رابطه بین استرس ادراک شده و تصویر بدن با بهزیستی ذهنی زنان ورزشکار شهر تهران بود. روش: پژوهش از نظر هدف کاربردی و از لحاظ گردآوری داده‌ها کمی توصیفی از نوع همبستگی بود جامعه آماری تمامی زنان ورزشکار مراجعه‌کننده به باشگاه‌های ورزشی در شهر تهران در سال 1399، بازه سنی (50-20 سال) بودند.250 نفر به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسش‌نامه بهزیستی ذهنی (Diener et al., 1985)، پرسش‌نامه استرس ادراک شده (Cohen, Komark, & Marmelstein, 1983) ، پرسش‌نامه نگرانی از تصویر بدن (Winstead & Janda, 1987) و پرسش‌نامه شفقت به خود ((Neff et al., 2003 بود . داده‌ها با استفاده از روش همبستگی اسپیرمن و تحلیل مسیر با استفاده از نرم‌افزار SPSS و PLS تحلیل شد. یافته‌ها: به‌طورکلی تحلیل مسیر نشان داد که شفقت به خود در مسیر تصویر بدن به بهزیستی نقش میانجی داشت، نتایج نشان داد که استرس ادراک شده و شفقت به خود توانست بهزیستی ذهنی را پیش‌بینی کند. همچنین تحلیل مسیر نشان داد که شفقت به خود در مسیر بین استرس ادراک شده و بهزیستی ذهنی نقش میانجی را نداشت. نتیجه‌گیری: باتوجه‌به نتایج می‌توان نتیجه‌گیری کرد که راهبردهایی که شفقت به خود را افزایش می‌دهد، می‌تواند تصویر بهتری از تصویر بدن ارائه دهد و بهزیستی ذهنی زنان ورزشکار را افزایش دهد. پرونده مقاله

چکیدهاستعمال سیگار یکی از تهدیدهای جدی سلامت و از علل اصلی مرگ و میر در سراسر جهان است. پژوهش حاضر با هدف پیش بینی گرایش به مصرف سیگار بر اساس ناگویی هیجانی با میانجی‌گری ادراک خطر انجام شد. روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی کارمندان شهرداری تهران در سال 1399 بود که از بین آنها ۲۱۵ نفر با روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای برای شرکت در پژوهش انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها شامل پرسشنامه گرایش به مصرف سیگار شور بود که، رجبی (2006) ضریب پایایی آلفای کرونباخ 83/0 را برای آن گزارش داد. همینطور ازپرسشنامه ارزیابی شناختی حوادث پرخطر فروم با ضریب آلفای کرونباخ( 78/0 )ا(Baheiraei et al., 2012). و پرسشنامه ناگویی هیجانی تیلور و همکاران (1991) با پایایی بازآزمایی آن از 80/0 r= تا 87/0 r= استفاده شده بود(Besharat, 2007. داده‌های جمع‌آوری شده با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 25 و نرم افزار Amos نسخه 22 و معادلات ساختاری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. طبق نتایج، مدل پیشنهادی برای پیش بینی گرایش به مصرف سیگار بر اساس ناگویی هیجانی با میانجی‌گری ادراک خطر از برازش کافی برخوردار بود. ادراک خطر در رابطه ناگویی هیجانی و گرایش به مصرف سیگار نقش میانجی‌گری جزئی داشت. بر اساس نتایج به دست آمده در این مطالعه، می‌توان با کمک به افراد برای غلبه بر ناگویی هیجانی و همچنین افزایش ادراک خطر، گرایش به مصرف سیگار را در آنها کاهش داد. پرونده مقاله

چکیدهاستعمال سیگار یکی از تهدیدهای جدی سلامت و از علل اصلی مرگ و میر در سراسر جهان است. پژوهش حاضر با هدف پیش بینی گرایش به مصرف سیگار بر اساس کنترل ادراکی با میانجی‌گری ادراک خطر انجام شد. پژوهش حاضر از نوع توصیفی همبستگی و جامعه آماری آن شامل تمامی کارمندان شهرداری تهران به تعداد 45000 نفر بود که در سال 1399 مشغول به فعالیت و خدمت بودندکه 215 نفر به‌عنوان جامعه نمونه، تعیین و با استفاده از روش نمونه ‌گیری خوشه ای انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌های پژوهش از پرسشنامه گرایش به مصرف سیگار شور و همکاران(2۰۰۰) ، پرسشنامه ارزیابی شناختی حوادث پرخطر فروم و همکاران (1997)، و پرسشنامه کنترل ادراکی تتریک و لاراکو(1987) و به‌منظور تحلیل آماری داده ‌ها از روش تحلیل معادلات ساختاری استفاده شد.. طبق نتایج، مدل پیشنهادی برای پیش بینی گرایش به مصرف سیگار بر اساس کنترل ادراکی با میانجی‌گری ادراک خطر از برازش کافی برخوردار بود. ادراک خطر در رابطه با کنترل ادراکی و گرایش به مصرف سیگار نقش میانجی‌گری جزئی داشت. یافته ها: بر اساس نتایج به دست آمده در این مطالعه، می‌توان با کمک به افراد برای داشتن کنترل ادراکی و همچنین افزایش ادراک خطر، گرایش به مصرف سیگار را در آنها کاهش داد. پرونده مقاله