مقدمه و هدف: تمام کسانی که قصد ازدواج و تشکیل خانواده ‌دارند  به دنبال یک زندگی مشترک بانشاط، موفق و طولانی ‌مدت هستند و انتظار یک رابطه منصفانه همراه با پاداش و هزینه مساوی را دارند. هدف از پژوهش حاضر، مقایسه تأثیر مشاوره گروهی مبتنی بر زوج‌درمانی به روش گاتمن و سیستمی-رفتاری بر اخلاق رابطه‌ای زنان متأهل می‌باشد. مواد و روش­ها: پژوهش از نوع آزمایشی با اندازه‌گیری مکرر و با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری با دو گروه آزمایشی و یک گروه کنترل می باشد و برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه‌های اخلاق رابطه‌ای (RES) استفاده شد. تحلیل کوواریانس چند متغیره با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخه 23روی ‌داده‌ها انجام گرفت. جامعه آماری موردنظر شامل 100 نفر از زنان متأهل شهر تهران می‌باشد که داوطلبانه در سال 1398 به مراکز مشاوره فرا ذهن و مهمید تهران مراجعه کردند،از این جامعه 36 نفر که دارای کمترین نمرات از پرسشنامه اخلاق رابطه‌ای بودند انتخاب و به‌صورت تصادفی در سه گروه 12 نفری قرار گرفتند. گروه های آزمایش و کنترل برای اجرای زوج دزمانی گاتمن و سیستمی رفتاری بصورت سادفی انتخاب شدند. پیش‌آزمون از هر سه گروه به عمل آمد و پس از پایان 14جلسه زوج‌درمانی گروهی، پس‌آزمون گرفته شد و یک ماه بعد، آزمون پیگیری هم از گروه‌ها به عمل آمد. یافته ها: حاکی از تأثیر مداخله زوج درمانی گاتمن و زوج درمانی سیستمی-رفتاری بر اخلاق رابطه ای و مؤلفه‌های آن و پایداری این تأثیر در مرحله پیگیری بود اما تفاوتمعناداری بین این دو شیوه ازلحاظ اثربخشی روی اخلاق رابطه‌ای دیده نشد.( 531/0 p=). بحث و نتیجه گیری: با توجه به اثربخشی رویکردهای موردپژوهش، پیشنهاد می شود از رویکردهای مذکور در جهت حل تعارضات زناشویی و افزایش اخلاق رابطه‌ای استفاده شود. پرونده مقاله

این پژوهش با هدف ارزیابی اثرات مستقیم و غیر مستقیم سلامت خانواده­ی اصلی از طریق نقش واسطه­ای سبک حل تعارض غیر سازنده برعدالت زناشویی انجام شد. نمونه­ی پژوهش شامل 240 معلم زن متأهل شهرستان ممسنی بود که به روش تصادفی خوشه­ای انتخاب شدند و پرسشنامه­های سلامت خانواده اصلی، ادراک انصاف و سبک­های حل تعارض را تکمیل کردند. لازم به ذکر است که از سنجه ادراک انصاف برای ارزیابی عدالت زناشویی استفاده شد. برای تحلیل داده­ها از ابزار 18 Spss و Amos استفاده گردید. یافته­های تحقیق نشان داد سلامت خانواده­ی اصلی به طور مستقیم با عدالت زناشویی رابطه­ی معنادار دارد. همین­طور سلامت خانواده­ی اصلی به طور غیر­مستقیم و از طریق نقش واسطه­ای سبک حل تعارض غیر سازنده  با عدالت زناشویی رابطه­ی معنادار دارد. به این ترتیب سبک حل تعارض غیر سازنده توانست نقش واسطه­ای بین سلامت خانواده­ی اصلی با عدالت زناشویی ایفا کند. به عبارت دیگر سلامت خانواده­ی اصلی علاوه بر اثر مستقیم بر عدالت زناشویی، از طریق نقش واسطه­ای سبک حل تعارض غیرسازنده نیز بر عدالت زناشویی اثر دارد. قابل ذکر است که اثر مستقیم بیش­تر از اثر غیر مستقیم بود. از این رو هر دو مسیر در مدل پژوهشی تأیید شد. پرونده مقاله

    بی گمان، شناخت و استفاده درست از روش‎های دست‎یابی به برقراری رابطه سالم در زندگی زناشویی می‌تواند نقشی مهم در رضایت زوج ها و بهبود کیفیت زندگی به همراه داشته باشد. از این رو، این پژوهش با هدف بررسی پیش بینی الگوهای ارتباطی زوج ها به وسیله عمل به باورهای دینی و سلامت روان در زنان شاغل دانشگاه خوارزمی‌تهران انجام گرفته است. نمونه پژوهش را 162 از کارکنان زن متاهل دانشگاه خوارزمی که در سال 93-92 مشغول به کار بودند و به شیوه تصادفی ساده انتخاب شدند، تشکیل می‌دهد و سه پرسش‌نامه الگوهای ارتباطی (CPQ) و عمل به باورهای دینی و سلامت روان (GHQ-28) در مورد آن‌ها اجرا شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از روش آمار توصیفی و آزمون رگرسیون گام به گام و از روش نرم افزار spss21 انجام گرفت. یافته‎ها نشان دادند که عمل به باورهای دینی و سلامت روان با الگوی ارتباطی سازنده متقابل رابطه مثبت و معنا دار (01/0 > p) و با الگوهای ارتباطی اجتنابی و توقع / کناره گیر رابطه‌ای منفی و معنادار داشت. بر اساس نتایج این پژوهش، می‌توان به اهمیت نقش عمل به باورهای دینی و سلامت روان در زندگی زناشویی و ارتباطات زوج ها در کارکنان زن دانشگاه خوارزمی به عنوان عاملی مهم برای رویارویی با تعارضات و اختلافات در زمینه الگوهای ارتباطی پی برد. پرونده مقاله