فهرست مقالات کارینه طهماسیان


  • مقاله

    1 - اثربخشی درمان مبتنی بر رابطه والدـ‌کودک بر خودکارآمدی و رابطه مادر‌ـ‌کودک
    روان‌شناسی تحولی: روان‌شناسان ایرانی , شماره 2 , سال 15 , تابستان 1398
    هدف این پژوهش تعیین اثربخشی بازی‌درمانی مبتنی بر رابطه والدـ‌کودک بر افزایش خودکارآمدی و بهبود رابطه مادرـ‌کودک بود.طرح پژوهش از نوع شبه‌تجربی همراه با پیش‌آزمون، پس‌آزمون، گروه گواه و پیگیری بود.جامعه آماری شامل تمام مادران دارای کودکان3تا5سال که به مهدکودک‌های تهران م چکیده کامل
    هدف این پژوهش تعیین اثربخشی بازی‌درمانی مبتنی بر رابطه والدـ‌کودک بر افزایش خودکارآمدی و بهبود رابطه مادرـ‌کودک بود.طرح پژوهش از نوع شبه‌تجربی همراه با پیش‌آزمون، پس‌آزمون، گروه گواه و پیگیری بود.جامعه آماری شامل تمام مادران دارای کودکان3تا5سال که به مهدکودک‌های تهران می‌رفتند، بود.از بین مادرانی که در مقیاس رابطه والدـ‌کودک(پیانتا،1992)و خودکارآمدی والدگری(دومکا و دیگران،1996)نمره پایینی کسب کردند،30نفر انتخاب شدند و به‌طور تصادفی در2گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند.مادران در مرحله پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری مقیاس‌ها را تکمیل کردند.داده‌ها با استفاده از تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر تحلیل شدند.بر اساس نتایج،بازی درمانی مبتنی بر رابطه والدـ‌کودک منجر به افزایش چشمگیر خودکارآمدی والدگری شد.همچنین این مداخله، باعث افزایش معنادار نمره کلی مادران در مقیاس رابطه مادرـ‌کودک و حوزه نزدیکی و کاهش معنادار نمره‌ها در حوزه‌های تعارض و وابستگی شد.به نظر می‌رسد بازی‌درمانی مبتنی بر رابطه والدـ‌کودک می‌تواند به عنوان مداخله‌ای اثربخش در حوزه کودک مورد استفاده قرارگیرد. پرونده مقاله

  • مقاله

    2 - اثربخشی برنامۀ والدگری ذهن آگاهانه بر تنیدگی والدگری و خودکارآمدی والدینی در مادران نوجوانان با تعارض بالا
    روان‌شناسی تحولی: روان‌شناسان ایرانی , شماره 2 , سال 14 , تابستان 1397
    این پژوهش با هدف تعیین برنامۀ اثربخشی والدگری ذهنآگاهانه بر کاهش تنیدگی والدگری و افزایش خودکارآمدی والدینی در مادران نوجوانان پرتعارض انجام483 دانشآموز دختر از سه دبیرستان دورة اول متوسطه داوطلب مورد سنجش ،( شد. با استفاده از پرسشنامۀ تعارض رفتار فرم نوجوان (رابین و فا چکیده کامل
    این پژوهش با هدف تعیین برنامۀ اثربخشی والدگری ذهنآگاهانه بر کاهش تنیدگی والدگری و افزایش خودکارآمدی والدینی در مادران نوجوانان پرتعارض انجام483 دانشآموز دختر از سه دبیرستان دورة اول متوسطه داوطلب مورد سنجش ،( شد. با استفاده از پرسشنامۀ تعارض رفتار فرم نوجوان (رابین و فاستر، 1989قرار گرفتند و 157 نوجوان که نمرة تعارض آنها در رابطه با مادر یک انحراف استاندارد بالای میانگین ( 50 به بالا) بود، مشخص شدند. پس از اعمال استانداردهایورود و خروج، 32 مادر به عنوان نمونۀ پژوهش انتخاب و به شیوة تصادفی در دو گروه 16 نفری جایگزین شدند. شرکتکنندگان گروه آزمایش، مداخلۀ والدگریذهنآگاهانه را بر اساس بسته بوگلس و رستیفو ( 2014 ) دریافت کردند. آزمودنیها در سه مرحله توسط پرسشنامۀ تنیدگی والدگری (آبیدین، 1995 ) و خودکارآمدیوالدینی (دومکا، 1996 ) ارزیابی شدند. نتایج تحلیل واریانس با اندازهگیری مکرر نشان داد که در گروه آزمایش، تنیدگی والدگری به شکل معناداری کاهش وخودکارآمدی والدینی افزایش یافته است. نتایج پژوهش حاکی از این است که رویآورد والدگری ذهنآگاهانه بر متغیرهای مرتبط با والدگری مادران تأثیرگذاراست.واژههای کلیدی: تنیدگی والدگری، تعارض، خودکارآمدی والدینی، نوجوان، والدگری ذهنآگاهانه پرونده مقاله