این پژوهش با هدف تعیین نقش واسطه‌‌ای سبک‌‌های حل مسئله در رابطة بین شیوه‌‌های والدگری و پرخاشگری در دانش‌‌آموزان دورة متوسطه انجام شد. شرکت‌‌کنندگان، شامل 300 نفر (152 دختر و 148 پسر) از دانش‌‌آموزان دبیرستان‌‌های شهرستان مرودشت بودند که بر اساس روش نمونه‌‌برداری خوشه‌‌ای مرحله‌‌ای انتخاب شدند. به منظور بررسی متغیرهای پژوهش، هر یک از شرکت‌‌کنندگان، پرسشنامة شیوه‌‌های والدگری آلاباما (فریک، 1991)، سبک‌های حل مسئله (کسیدی و لانگ، 1996) و پرخاشگری (باس و پری، 1992) را تکمیل کردند. نتایج تحلیل مسیر نشان داد از بین شیوه‌‌های والدگری شیوة تنبیه قادر به پیش‌‌بینی معنا‌‌دار سبک‌‌های حل مسئلة سازنده و غیرسازنده و مشارکت پدر تنها قادر به پیش‌‌بینی سبک سازنده بود. در مورد سبک‌های حل مسئله هم مشاهده شد که فقط سبک غیرسازنده به طور معنا‌‌دار پرخاشگری را پیش‌بینی می‌کند و سبک حل مسئلة غیرسازنده در رابطة بین شیوة والدگری تنبیهی و پرخاشگری نقش واسطه‌‌گری سهمی دارد. یافته‌‌های پژوهش شامل کاربردهای نظری و عملی برای تقویت سبک‌‌های سازندة حل مسئله و شیوه‌‌های والدگری مناسب برای مهار پرخاشگری در دانش‌‌آموزان است. پرونده مقاله