هدف  این پژوهش بررسی تاثیر آموزش شادمانی به روش شناختی- رفتاری بر کیفیت زندگی زناشویی مردان و زنان متاهل شهر اصفهان بود .روش پژوهش نیمه تجربی و از نوع پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه آماری یژوهش مشتمل بر کلیه افراد متاهل مراجعه کننده به کلینیک مراکز خدمات روان شناختی و مشاوره شهر اصفهان در  تابستان سال 1389بود. روش نمونه گیری از نوع نمونه گیری تصادفی ساده بود. از بین مراکز مشاوره شهر اصفهان یک مرکز به تصادف انتخاب شد و 32 نفر از افراد مراجعه کننده به این مرکز به صورت تصادفی به عنوان نمونه انتخاب و به تصادف در  گروه های آزمایش و کنترل قرار گرفتند. افراد گروه آزمایش در 6 جلسه آموزش شادمانی شرکت کردند. از هر  دو گروه   پیش آزمون و پس آزمون به عمل آمد. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه کیفیت ادارک شده از ابعاد روابط زناشویی (فلچر، سیمپسون و توماس،2000) بود. برای نتایج  تحلیل کوواریانس نشان داد که  این نوع آموزش شادمانی بر کیفیت زندگی زناشویی به صورت کلی و بر زیر مقیاس ‌های رضایت از رابطه نزدیک ، صمیمیت، شور و هیجان جنسی و عشق موثر بود (05/0P < )، ولی بر حیطه‌های تعهد و اعتماد تأثیر نداشت. از آموزش شادمانی به عنوان یکی از راه های افزایش کیفیت زندگی زناشویی و جلوگیری از وقوع طلاق می توان استفاده کرد. پرونده مقاله

هدف از این پژوهش، بررسی تأثیر آموزش مبتنی بر افزایش آگاهی از آسیبهای ناشی از روابط آسیب‌زای دختر و پسر بر نگرش دانش‌آموزان دختر مدارس دوره متوسطه شاهین‌شهر بود. پژوهش در قالب طرح پژوهشی نیمه‌آزمایشی از نوع دو گروهی همراه با پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیریِ یکماهه انجام گرفت. جامعه آماری کلیه دانش‌آموزان دختر پایه اول و دوم متوسطه شاخه نظری بودند و نمونه‌گیری به شیوه تصادفی خوشه‌ای بر مبنای کلاس انجام گرفت. آزمودنی‌ها به‌طور تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. آزمودنی‌های گروه آزمایش طی یک دوره شش جلسه‌ای 90 دقیقه‌ای مداخلات آموزشی را دریافت کردند و گروه گواه هیچ مداخله‌ای دریافت نکرد. ابزار مورد استفاده، پرسشنامه محقق‌ساخته «نگرش نسبت به روابط دختر و پسر» با پنج خرده‌مقیاس و 41 گویه بود که به بررسی نگرش دانش‌آموزان دختر نسبت به روابط دختر و پسر می‌پرداخت. نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس چند متغیره با کنترل نمرات پیش‌آزمون نشان داد در مجموع آموزش پیشگیری از روابط آسیب‌زا باعث ایجاد تغییر نگرش در دانش‌آموزان در مرحله پس‌آزمون و پیگیری شده است. همچنین نتایج نشان داد این آموزش‌ها در دانش‌آموزان دختر باعث بهبود نگرش آنها در حیطه‌های «آسیب به زندگی مشترک آینده» و «آسیب به روابط خانوادگی» شده است (05/0P < ). این تغییر در حیطه «آسیبهای اجتماعی» فقط در مرحله پس‌آزمون ایجاد شد. همچنین این مداخله بر نگرش آنان در حیطه‌های «آسیبهای عاطفی، روانی» و «مشکلات تحصیلی» تأثیر معناداری نداشت. پرونده مقاله

بررسی تأثیر حجم کار ذهنی بر عملکرد کنترل مدیران با خارج کردن ویژگی‌های شخصیتی هدف این پژوهش آزمایشی بود. نمونه آماری شامل انتخاب تصادفی 21 نفر از مدیران بخش ستادی شرکت گاز استان اصفهان بوده و علاوه بر ارائه پرسشنامه ویژگی‌های شخصیتی نئو (کاستا و مک‌کری، 1992)، عملکرد کنترل آزمودنی‌ها در پاسخ به تکالیف مدیریتی (محقق‌ساخته) در موقعیت‌های مختلف حجم کار ذهنی که با زمان‌بندی متفاوت مرتب شده بودند، اندازه‌گیری گردید. نتایج تحلیل واریانس با اندازه‌های تکراری، اثر حجم کار ذهنی بر عملکرد کنترل را معنی‌دار نشان داد، در حالی که خارج کردن ویژگی‌های برونگرایی، انعطاف‌پذیری و توافق‌پذیری از آن فرایند، باعث تغییر عمده و غیرمعنی‌دار شدن آن گردید (به ترتیب، 480/0P=، 731/0P=، 623/0P=). با توجه به نتایج، امکان پیش‌بینی دقیق‌تر عملکرد با توجه به حجم کار ذهنی و ویژگی‌های شخصیتی مدیران وجود دارد. پرونده مقاله