شناسایی معیار های مناسب برای انتخاب سهام هایی که بازدهی بالاتر به همراه ریسک پایینتر داشته باشند از مسایل مهم پیش روی سرمایه گذاران و از موضوعات اصل مدیریت سرمایه گذاری می باشد. در تحقیق حاضر ابعاد مختلف پارادایم های سرمایه گذاری ارزشی و رشدی مورد بررسی قرار گرفته اند. جامعه آماری پژوهش،شامل شرکتهای پذیرفته شده دربورس اوراق بهادارتهران بوده،نمونه آماری متشکل از 131شرکت ازبین جامعه ، برای بازه زمانی1386 تا 1390 است .در ابتدا با وزن دهی به هریک ازشرکت های نمونه بوسیله هفت شاخص(شش معیار هاگن بعلاوه معیار P/E) از طریق مدل AHP ،سپس تفکیک و رتبه بندی سهام ها از طریق مدل SAW در هریک از سالهای تحقیق پرداخته شد. سپس با توجه به اهمیت رابطه بین ریسک و بازده ،تاثیر ریسک سیستماتیک و ریسک عدم نقدشوندگی ،بر بازده سهام مورد بررسی قرار گرفته است . نتایج تحقیق نشان می دهد که بین ریسک بازار(بتا) و بازده واقعی سهام رشدی رابطه خطی معکوس برقرار است . این رابطه قوی و معنا دار است. از طرفی بین ریسک بازار(بتا) و بازده واقعی سهام ارزشی رابطه خطی مستقیم برقرار است . همچنین نتایج این تحقیق نشان می دهد که بین ریسک نقدشوندگی و بازده واقعی سهام رشدی و ارزشی (در هر دو) رابطه خطی مثبت وجود دارد ولی میزان و شدت رابطه بازده واقعی با ریسک نقدشوندگی در شرکت های رشدی بسیار بیشتر از شرکت های ارزشی دیده شد. پرونده مقاله