فصلنامه علمی برنامه ریزی منطقه ای
,
شماره5,سال
6
,
زمستان
1395
روابط اقتصادی و تجاری بین مناطق و کشورها در رشد اقتصادی و سطح رفاه آنها بسیار مؤثر است. در صورت شکلگیری روابط تجاری، امکان به کارگیری بهینه عوامل تولید و ظرفیتهای موجود در بخشهای مختلف اقتصاد یک کشور فراهم میشود و چکیده کامل
روابط اقتصادی و تجاری بین مناطق و کشورها در رشد اقتصادی و سطح رفاه آنها بسیار مؤثر است. در صورت شکلگیری روابط تجاری، امکان به کارگیری بهینه عوامل تولید و ظرفیتهای موجود در بخشهای مختلف اقتصاد یک کشور فراهم میشود و در اثر آن با ارتقاء بهرهوری کل عوامل تولید، سطح تولید ناخالص داخلی افزایش مییابد. هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین رشد صادرات کالاهای صنعتی و رشد اقتصادی در استانهای کشور است. در واقع پژوهش حاضر به دنبال پاسخگویی به این سؤال است که آیا بین متغیرهای رشد صادرات کالاهای صنعتی و رشد اقتصادی رابطهای وجود دارد در صورت وجود رابطه، آیا رشد صادرات کالاهای صنعتی باعث رشد اقتصادی است یا رشد اقتصادی منجر به رشد صادرات کالاهای صنعتی میشود. برای بررسی روابط بین متغیرها از روش اقتصاد سنجی پانل دیتای پویا و از مدل گشتاورهای تعمیم یافته دو مرحلهای (GMM2) استفاده شده است. همچنین با بهرهگیری از روش اسنادی و کتابخانهای، دادههای مورد نیاز از گزارشهای سرشماری سالانه کارگاههای صنعتی بالای ده نفر کارکن و بیشتر در 28 استان کشور طی دوره 1390-1379 جمعآوری شده است. نتایج حاصل از برآورد مدل، حاکی از وجود علیت دو طرفه بین متغیرها است. بر اساس نتایج به دست آمده، رشد صادرات کالاهای صنعتی تأثیر مثبت بر تولید ناخالص داخلی و ارزش افزوده بخش صنعت دارد به طوریکه یک درصد افزایش در صادرات کالاهای صنعتی منجر به افزایش تولید ناخالص داخلی و ارزش افزوده بخش صنعت به میزان 035/0 و 095/0 درصد میشود. همچنین یافتهها نشان داد که یک درصد افزایش در رشد اقتصادی و ارزش افزوده به ترتیب به میزان 3/0 و 39/0درصد باعث رشد صادرات صنعتی شده است.
پرونده مقاله
فصلنامه علمی برنامه ریزی منطقه ای
,
شماره2,سال
9
,
تابستان
1398
شناسایی مزیت نسبی مناطق صنعتی دارای قابلیت و هدایت سرمایهها جهت سرمایهگذاری در صنایع آن مناطق میتوانند در توسعه صادرات غیر نفتی مؤثر باشند. هدف پژوهش حاضر بررسی مزیت نسبی و میزان ثبات عملکرد صادرات کالاهای صنعتی در استانهای کشور ایران است. برای چکیده کامل
شناسایی مزیت نسبی مناطق صنعتی دارای قابلیت و هدایت سرمایهها جهت سرمایهگذاری در صنایع آن مناطق میتوانند در توسعه صادرات غیر نفتی مؤثر باشند. هدف پژوهش حاضر بررسی مزیت نسبی و میزان ثبات عملکرد صادرات کالاهای صنعتی در استانهای کشور ایران است. برای بررسی وضعیت مزیت نسبی از روشهای مزیت نسبی آشکار شده (RCA) و مزیت نسبی آشکار شده متقارن (RSCA) و همچنین از روش همگرایی گروهی (نسبت R2/β) جهت بررسی روند پایداری مزیت نسبی استانها در تولید و صادرات کالاهای صنعتی استفاده شده است. دادههای مورد نیاز از گزارشهای سرشماری سالانه کارگاههای صنعتی طی دوره 1392-1379جمعآوری شده است. نتایج حاصل از بررسی مزیت نسبی آشکارشده و متقارن بالاسا نشان داد که استانهای اصفهان، مرکزی، قزوین، بوشهر، هرمزگان، سمنان، آذربایجان شرقی، یزد، خوزستان، کهگیلویه و بویراحمد، خوزستان، زنجان، قم و کرمان به ترتیب از مزیت نسبی آشکار شده و متقارن برخوردار هستند. این استانها علاوه بر خودکفا بودن، کالاهای صنعتی خود را به سایر استانها و خارج کشور صادر میکنند. همچنین یافتههای حاصل از برآورد روش همگرایی گروهی نشان داد که برای کل استانها ضریب تخصصگرایی برابر با 33/1 بوده و بزرگتر از یک میباشد، اما از 28 استان مورد مطالعه، 14 استان با ضریب تخصص گرایی بالای یک (75/1) صنعتی و 14 استان دیگر با ضریب تخصصگرایی کمتر یک (99/0) غیر صنعتی بوداند. براساس این نتایج، سطح تخصص و میزان مزیت نسبی استانهای صنعتی نه تنها از ثبات لازم برخوردار بوده بلکه در طی دوره نیز تقویت شده است. در مقابل سطح تخصص و میزان مزیت نسبی استانهای غیر صنعتی پایدار نبوده و به طور نسبی میزان تخصص این استانها در مقایسه با استانهای صنعتی تضعیف شده است.
پرونده مقاله
سکوی نشر دانش
سند یا سکوی نشر دانش ،سامانه ای جهت مدیریت حوزه علمی و پژوهشی نشریات دانشگاه آزاد می باشد