چکیده از دیدگاه نظری، منظور از بی‌نظمی‌مالی، تلاش در جهت کاهش رفتارهای فرصت‌طلبانه مدیران است؛ بنابراین به نظر می‌رسد بسیاری از شرکت‌ها درگیر بی‌نظمی‌مالی باشند و به همین دلیل تعیین عوامل تأثیرگذار بر سطح بی‌نظمی‌مالی در شرکت‌ها دارای اهمیت زیادی است که بدین منظور از مدل بومی‌حنیفی و همکاران (1401) استفاده شده است. بدین منظور پرسشنامه‌ای برای نظرخواهی از خبرگان درباره وزن و اهمیت معیارهای در نظر گرفته‌شده برای سنجش بی‌نظمی‌مالی شرکت، تهیه و بین آن‌ها توزیع شد و با استفاده از یکی از روش‌های مدل تصمیم‌گیری چند معیاره (آنتروپی شانون) وزن و اهمیت معیارها تعیین گردید. همچنین به‌منظور سنجش روابط متغیر پنهان که در این پژوهش بی‌نظمی‌مالی می‌باشد از تحلیل عاملی تائیدی استفاده شد؛ همچنین در این پژوهش درپی سنجش تأثیر ریسک مالی بر مدل ارائه شده بی‌نظمی‌مالی خواهیم بود. لذا در این پژوهش با استفاده از داده‌های مربوط به 167 شرکت طی سال‌های 1390 الی 1400 پرداخته شده است. نتایج به‌دست‌آمده نشان می دهد که مدل پیشنهادی شاخص مناسبی برای بی‌نظمی‌مالی است. همچنین نتایج دربرگیرنده آن است که ریسک مالی باعث افزایش بی‌نظمی‌مالی می‌شود. پرونده مقاله