رفتار مدیران در گزارشگری مالی به‌عنوان یکی از مؤلفه‌های حیاتی و بحرانی در عملکرد یک سازمان مطرح می‌شود.اهمیت این موضوع به دلیل عواقب گسترده‌ای که می‌تواند بر سازمان و اقتصاد عمومی داشته باشد، غیرقابل‌انکار است.اصولاً، مدیران در اختیار اطلاعات مالی و عملکرد مالی سازمان هستند و مسئولیت تهیه گزارش‌های دقیق و صادق در مورد وضعیت مالی سازمان رادارند. یافته‌های پژوهش در 5 مقوله به تفکیک مشخص شدند.مدل در 6 مقوله23کد محوری براساس 148کدباز شناسایی شد. شرایط علی(ویژگی‌های فردی، مهارت‌های ارتباطی، ویژگی‌های ذهنی و ارزش‌های اخلاقی)، راهبردها (آموزش، زیرساخت، هدف‌گذاری گزارش دهی مالی، سیاست‌گذاری و فناوری اطلاعات)، پیامدها(بهبود تصویر سازمان، شکوفایی کسب‌وکار و بهره‌وری اقتصادی)، شرایط زمینه‌ای(دانش تخصصی، انضباط مالی، قوانین و مقررات، شفافیت اطلاعات، انتقادپذیری و مسئولیت‌پذیری و وضعیت حسابداری) و شرایط مداخله‌گر(ضعف نهادهای نظارتی، فشار مالی، شرایط محیطی، سهل‌انگاری و غفلت و شرایط فرهنگی و اجتماعی)طراحی‌شده است. مدل رفتار منصفانه مدیران در جهت افزایش کیفیت گزارشگری مالی در یک سازمان به ترکیبی از اقدامات و سیاست‌ها منجر می‌شود که نه‌تنها کیفیت گزارش‌های مالی را بهبود می‌بخشد، بلکه اعتماد اعضای سازمان و سایر ذینفعان به سازمان را نیز تقویت می‌کند و بافرهنگ سازمانی اخلاقی، افزایش توانمندی‌های مدیریتی،توجه به نظارت و ارزیابی مداوم و ترویج شفافیت و مسئولیت‌پذیری سازمانی همراه است.