در یک بازار کامل و در نبود عدم تقارن اطلاعاتی بین مدیران و سرمایه‌گذاران، شرکت‌ها به طور مطلوب در پروژه‌های سودآور سرمایه‌گذاری میکنند، با این وجود در حضور عدم تقارن اطلاعاتی، شرکت‌ها ممکن است با محدودیت مالی یا مازاد وجه نقد مواجه شوند که مانع از اجرای پروژه‌های سودآور شده و سرمایه‌گذاری بیشتر و کمتر ازحد را موجب می‌شود. از این رو، جهت دستیابی به یک مدل بهینه کارایی سرمایه‌گذاری و تشخیص سرمایه‌گذاری بیشتر و کمتر از حد، آزمون تجربی مدل‌های کارایی سرمایه‌گذاری در بورس اوراق بهادار تهران مورد بررسی قرار می‌گیرد. در این پژوهش مدل‌های مختلف کارایی سرمایه‌گذاری از محیط‌های متفاوت اقتصادی استخراج و مورد بررسی قرار می‌گیرند و با مدل بومی ارائه شده، مقایسه می‌شوند تا قدرت توضیح دهندگی آنها مشخص شود. برای این منظور از منشاءها و پیامدهای اقتصادی کارایی سرمایه‌گذاری جهت تایید مدل‌ها استفاده می‌شود. مدلی مناسب است که سازگار با تئوری‌های مالی و حسابداری باشد. جریان‌های نقد آزاد، محدودیت مالی، ارزش افزوده اقتصادی و ارزش شرکت موضوعاتی هستند که ارتباط آنها با مدل‌های کارایی سرمایه‌گذاری آزمون می‌شود. برای این منظور از 180 شرکت برای دوره زمانی 1396-1386 استفاده می‌شود. یافته‌ها نشان داد جریان‌های نقد آزاد و محدودیت مالی به ترتیب بر سرمایه‌گذاری بیشتر و کمتر از حد تاثیر مثبت دارد. همچنین یافته‌ها حاکی از آن بود که کارایی سرمایه‌گذاری بر ارزش افزوده اقتصادی و ارزش شرکت تاثیر مثبت دارد اما این تاثیر از طریق تمام مدل‌های کارایی سرمایه‌گذاری تایید نشد. نتایج نشان داد که آزمون تمام فرضیه‌ها بر اساس مدل بومی کارایی سرمایه‌گذاری تایید شد پرونده مقاله