هدف از این تحقیق، بررسی موقعیت تاکسونومیکی و تبارزایی قبیله Mentheae با تاکید بر گیاه دارویی مورخوش با نام علمی .Zhumeria majdae Rech. F. & Wendelbo با استفاده از توالی‌یابی ژن کلروپلاستی matk می‌باشد، گیاه مورخوش متعلق به تیره نعناع و از گونه‌های‌ انحصاری استان هرمزگان می‌باشد. در طب سنتی از عصاره گیاه مورخوش جهت درمان ناراحتی‌های گوارشی، اسهال، نفخ، دل درد، ترشی معده، سوزش معده، رفع سرماخوردگی، سردرد و التیام زخم مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این تحقیق از نمونه‌های گیاهی، استخراج DNA صورت گرفت و با استفاده از آغازگرهای اختصاصی بررسی مولکولی قطعه ای از ژن matk به روش PCR-Sequencing، تکثیر و توالی‌‌یابی گردید. برای بازسازی روابط فیلوژنی، تحلیل توالیDNA با استفاده از نرم‌افزارFINTCH TV و تحلیل‌های فیلوژنی با استفاده از نرم‌افزار PAUP انجام گرفت. در آنالیز کلادوگرام، سه درخت به طول 20 گام و شاخص‌های آماری ضریب سازگاری (Ci;Consistensive index) برابر با 950/0 و ضریب نگهداری (Retention index; Ri) برابر با 963/0 مشاهده گردید. نتایج حاصل از تحلیل‌های فیلوژنتیکی توالیmatK نشان داد که قبیله Mentheae متشکل از 3 تبار تک‌نیای مجزا شامل زیر طایفه‌های Salviinae،Menthinae و Nepetinae است و گیاه مورخوش همراه باSalvia aegyptiaca یک گروه خواهری را در زیرطایفه Salviinae تشکیل می‌دهد. نتایج حاصل از این مطالعه با داده‌های حاصل از مطالعات قبلی با استفاده از صفات ریزریخت شناسی بذر و دانه گرده، در ارتباط با جایگاه جنس Zhumeria در بین سایر جنس‌های قبیله Mentheae مطابقت دارد. پرونده مقاله

چکیده این تحقیق با هدف جمع آوری، پراکنش، شناسایی و موارد استفاده از گیاهان دارویی در مناطق زاغه و بیرانشهر به اجرا در آمد. با توجه به ضرورت شناخت گونه های دارویی، با استفاده از پرسشنامه هایی، اطلاعات افراد بومی این مناطق در زمینه استفاده از گیاهان دارویی جمع آوری گردید و پس از انتقال نمونه‌ها به هرباریوم دانشگاه لرستان برای هر گونه گیاهی، موارد مصرف دارویی و مطابقت مصارف سنتی آنها با سایر منابع معتبر موجود تدوین گردید. براساس نتایج بدست آمده، 218 گونه دارویی از 55 خانواده شناسایی شد که از این تعداد، 35 گونه مربوط به خانواده Asteraceae، 21 گونه مربوط بهFabaceae ، 19 گونه مربوط به Lamiaceae، 15 گونه مربوط به Liliaceae، 11 گونه مربوط به Rosacea، 10 گونه مربوط بهBrassicaceae ، 9 گونه مربوط به‌Apiacea ، 7 گونه مربوط به تیره Poaceaeو بقیه از سایر خانواده های مختلف می باشند. در بین 218 گونه معرفی شده تعداد 110 گونه برای اکثر مردم مناطق مورد مطالعه شناخته شده در سطح وسیعی کاربرد داشتند. بیشترین موارد مصرف گیاهان دارویی در زمینه اتنوبوتانی به‌ترتیب مربوط به رفع مشکلات گوارشی (36 درصد)، تنفسی (16 درصد)، کاهش قندوچربی خون (10درصد)، بیماری های دستگاه ادراری (8 درصد)، بیماری های پوستی (5 درصد)، مشکلات دهان و دندان (5 درصد)، بیماری‌های چشمی (2 درصد) مشاهده شد. ارزیابی نتایج نشان داد که تنوع گسترده ای از گیاهان دارویی در مناطق بیرانشهر و زاغه وجود دارد که کاربردهای درمانی آنها در طب سنتی ایران رایج است و پژوهش پیرامون این گیاهان دارویی می تواند آغازگر راهی برای کشف داروهای جدید در عرصه درمان باشد. پرونده مقاله

علم مردم‌ گیاهشناسی یا اتنوبوتانی عبارت از جمع آوری داده های معتبر در مورد استفاده های دارویی از گیاهان در فرهنگ‌های مختلف است، که می تواند زمینه ساز کشف داروهای جدید باشد. این پژوهش با هدف شناسایی، معرفی، کاربرد دارویی بومی و شاخص های اتنوبوتانیکی گونه‌های گیاهی منطقه سوسن در استان خوزستان به وسعت 1016 هکتار انجام گردید. در این تحقیق با استفاده از پرسشنامه، اطلاعات 80 نفر (55 مرد و 25 زن) از افراد بومی در محدوده سنی 30 تا 75 سال جمع‌آوری و در فرم‌های مخصوص تدوین شد. تعداد 109 گونه گیاه دارویی متعلق به 40 تیره از منطقه‌ی سوسن در شمال غربی شهرستان ایذه (استان خوزستان) جمع‌آوری و شناسایی شد. بر اساس نتایج به‌دست‌آمده به ترتیب تیره‌های Asteraceae با 16 گونه، Lamiaceae با 12 گونه، Apiaceae با 8 گونه، Fabaceae با 7 گونه و Brassicaceae با 6 گونه گیاهی از بیشترین کاربرد دارویی برخوردار بودند. نتایج حاصل از بررسی کاربرد سنتی گیاهان این منطقه نشان داد که بیشترین استفاده‌ی دارویی از گیاهان جهت درمان بیماری‌های گوارشی، بیماری‌های تنفسی، بیماری‌های پوستی، بیماری‌های گردش خون (چربی، فشار و قند خون)، بیماری‌های مجاری ادراری و به‌عنوان آرام‌ بخش است. پرونده مقاله

Background & Aim: Medicinal plants are one of the most valuable resources in Iran, having a scientific knowledge and proper use; they can play an important role in community health. Some of the significant aims of ethnobotany project are to indicate the most common medicinal species, finding out the exact application of the plant species from various population of the area, and proving the knowledge of ethnobotany among human beings. Experimental: To achieve these goals, the project has been conducted in Farouj, North Khorasan province, Iran in 2014-2015. To acquire ethnobotanical data of the studied area, several steps were taken such as the accumulation of plants, interviews with native people, and distribution of the questionnaires. Some important indices such as the relative frequency of citation (RFC), informant agreement ratio (IAR), and cultural important index (CI) were estimated. Furthermore, a traditional null hypothesis testing was adopted. Results & Discussion: A total of 91 taxa belonging to 29 families were identified, 73 of which are grown naturally in the studied area. Asteraceae and Brassicaceae were the most detected families with 16 and 9 genera, respectively. Other diseases and digestive ones are the most curable ailments in Farouj County. Most of the parts of the plants that were collected consist of leaves (22%), whole plants (18%) and seeds (14%), orderly. Vitis vinifera L. has the maximum relative frequency of citation and cultural importance indices. Farouj area has a great potential in the growing of pharmaceutical plants. This research has been done for the first time in this area. Industrial and practical recommendations: Plant extracts can be used as cure for many diseases and some extracts might have new beneficial effects on illness. پرونده مقاله