پژوهش حاضر با هدف تبیین نقش سلامت روان بر عملکرد تحصیلی دانشجویان، با میانجیگری انگیزش پیشرفت تحصیلی آنان انجام شده‌است. روش پژوهش توصیفی و طرح پژوهش، همبستگی از نوع مدل‌یابی معادلات ساختاری بود. جامعه آماری 4020 دانشجوی دانشگاه بیرجند بود. با استفاده از فرمول کوکران و روش نمونه‌گیری طبقه‌ای 351 دانشجو به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. از پرسشنامه‌های سلامت روان (گلدبرگ، 1972) و انگیزش پیشرفت تحصیلی (حسینی و همکاران، 1387) و معدل نمرات تحصیلی برای گردآوری داده‌ها استفاده شد. تحلیل همبستگی نشان داد که سلامت روان با انگیزش پیشرفت تحصیلی، انگیزش پیشرفت با عملکرد تحصیلی و همچنین افسردگی با عملکرد تحصیلی رابطه معنی‌داری داشته‌اند (01/0P < ). مدل‌یابی معادلات ساختاری سلامت روان، انگیزش پیشرفت تحصیلی و عملکرد تحصیلی دانشجویان براساس شاخص‌های برازش الگو تأیید شد و همچنین رفتارها نشان‌داد که سلامت روان بر انگیزش پیشرفت تحصیلی تأثیرگذار بوده است (62/0=γ). انگیزش پیشرفت تحصیلی نیز بر عملکرد تحصیلی مؤثر بوده است (44/0= β). در نهایت، سلامت روان با میانجیگری انگیزش پیشرفت تحصیلی بر عملکرد تحصیلی دانشجویان تأثیر داشته است (51/0=γ). پرونده مقاله

هدف از پژوهش حاضر، تبیین نقش انگیزه پیشرفت تحصیلی در به‌کارگیری استـراتژی‌های خـودرهبری دانش‌جویان دانشگاه بیرجند بوده است. روش پژوهش، توصیفی و طرح پژوهشی از نوع همبستگی بوده که برای تبیین مدل از مدل‌یابی معادلات ساختاری، با کمک نرم‌افزار لیزرل (LISREL 8.7) استفاده شده است. جامعه آماری، کلیه دانش‌جویان دانشگاه بیرجند بوده، که با نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای، دانشکده‌های علوم و ادبیات به تعداد 4020 نفر انتخاب و در مرحله دوم نمونه‌گیری، حجم نمونه 351 نفر تعیین شد. از پرسش‌نامه انگیزه پیشرفت تحصیلی حسینی و همکاران (2008) با پایایی (91/0=&alpha;) و پرسش‌نامه خودرهبری نک و مانز (2002) با پایایی (80/0=&alpha;) جهت جمع‌آوری داده‌ها، استفاده شد. نتایج تی تک‌گروهی نشان داد انگیزه پیشرفت و استراتژی‌های خودرهبری بالاتر از حد متوسط بوده‌اند. مدل‌یابی معادلات ساختاری نیز نشان داد، انگیزه پیشرفت، بر استراتژی‌های خودرهبری (69/0=&gamma;) به عنوان یک سازه کلی تأثیرگذار بوده‌است. هم‌چنین بر به‌کارگیری استراتژی‌های خودگفتگویی (44/0=&gamma;)، خود‌پاداش‌دهی (36/0=&gamma;)، خودتنبیهی (43/0=&gamma;)، خودراهنمایی (34/0=&gamma;)، تجسم عملکرد موفق (34/0=&gamma;) و تمرکز بر پاداش‌های طبیعی (55/0=&gamma;) تأثیرگذار بوده است. پرونده مقاله

پژوهش حاضر با هدف تبیین نقش راهبردهای تعالی منابع انسانی بر تعهد سازمانی کارکنان شرکت خودروسازی سایپا، انجام شده‌‌است. روش پژوهش توصیفی-همبستگی از نوع مدل معادلات ساختاری بوده است. با استفاده از فرمول نمونه‌گیری کوکران و روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چند مرحله‌ای، حجم نمونه 155 نفر از کارکنان انتخاب شد. جهت جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه‌راهبردهای تعالی منابع انسانی با پایایی94/0 و پرسش‌نامه تعهد سازمانی آلن و می‌یر (1991) با پایایی81/0 استفاده شد. داده‌ها با استفاده از آزمون‌های کولموگروف اسمیرنوف، تی تک‌‌نمونه‌ای، ضریب همبستگی پیرسون، مدل‌یابی معادلات ساختاری، تحلیل واریانس و آزمون‌های تعقیبی تحلیل شد. نتایج نشان داد، راهبردهای تعالی منابع انسانی به طور معناداری پایین‌تر و تعهد سازمانی کارکنان، بالاتر از حد متوسط بوده است. مدل‌یابی معادلات ساختاری نشان داد مدل پژوهش از برازش نسبتاَ خوبی با داده‌ها برخوردار بوده است و براین اساس، استراتژی‌های منابع انسانی با ضریب مسیر58/0 بر تعهد سازمانی تأثیرگذار بوده است اما رهبری منابع انسانی بر تعهد سازمانی تأثیر نداشته است. نهایتاَ، تحلیل واریانس یک‌راهه و آزمون تعقیبی دانت تی3 نشان داد، وضعیت راهبردهای تعالی منابع انسانی در بخش‌های شرکت با یکدیگر تفاوتی نداشته، اما تعهد سازمانی کارکنان بخش مدیریت ایمنی و بهداشت با بخش مدیریت نیروی انسانی متفاوت بوده است. پرونده مقاله