سهامداری نهادی یکی از سازوکارهای حاکمیت شرکتی محسوب شده نه‌تنها به علت وجود تخصص و دانش نقش نظارتی بهتری بر مدیران دارا هستند که همچنین می‌توانند در هم‌راستا نمودن تصمیمات با اهمیت شرکت با منافع خود تأثیرگذار باشند. اینکه سهامداران نهادی با لحاظ آستانه‌های مالکیتی چگونه بر تصمیمات مدیران در قبال اهرم مالی و سود سهام پرداختی تأثیر می‌گذارند سؤالی اصلی تحقیق است. در پژوهش حاضر تعداد 143 شرکت در بازه زمانی 1398-1392 انتخاب‌شده‌اند، یافته‌های تحقیق نشان می‌دهند که تأثیر سهامدار نهادی بر اهرم مالی حاصل دو مقادیر آستانه‌های مالکیت نهادی و درنتیجه سه رژیم رفتاری متفاوت برای اهرم مالی است. در رژیم‌های رفتاری اول و دوم، مالکیت نهادی تأثیرات منفی و معنی‌داری بر اهرم مالی داشته که با افزایش میزان مالکیت ضریب کاهشی آن شدت می‌پذیرد؛ اما در مقادیر مالکیت نهادی بالاتر از آستانه دوم تأثیر معنی‌داری بر اهرم مالی تائید نمی‌گردد. در ارتباط با تأثیر مالکیت نهادی بر سود سهام پرداختی نیز یک مقدار آستانه‌های شناسایی گردیده که بر هر دو رژیم تأثیر مالکیت نهادی بر سود سهام پرداختی مثبت و معنی‌دار بوده اما در مقادیر بالای مقدار آستانه‌ای ضریب تأثیر افزایش قابل‌توجهی نشان می‌دهد. پرونده مقاله

مطابق با تئوری نمایندگی مالکیت مدیریتی یکی از ابزار کاهشی تضاد منافع بین ایشان و سهامداران شرکت محسوب می‌گردد که می‌تواند بر میزان تمایل استفاده از اهرم مالی و همچنین سیاست‌های تقسیم سود شرکت تأثیرگذار باشد. اما اینکه در چه میزان از سهامداری، مدیران چگونه در قبال اهرم مالی و سود تقسیمی تصمیم خواهند گرفت به‌روشنی مشخص نبوده و این تحقیق به دنبال یافتن پاسخی برای آن است. در پژوهش حاضر تعداد 143 شرکت در بازه زمانی 1398-1392 انتخاب‌شده‌اند، یافته‌های تحقیق نشان می‌دهند که تأثیر مدیر- مالک بر اهرم مالی حاصل دو مقدار آستانه‌ای مالکیتی و درنتیجه سه رژیم رفتاری متفاوت برای اهرم مالی است. در رژیم‌های رفتاری اول و دوم، مالکیت مدیریتی تأثیرات مثبت و معنی‌داری بر اهرم مالی داشته هرچند که با افزایش میزان مالکیت ضریب آن کاهش می‌یابد؛ اما به‌یک‌باره در رژیم رفتاری سوم تأثیر مالکیت مدیریتی منفی می‌شود. در ارتباط با تأثیر مالکیت مدیریتی بر سود سهام پرداختی نیز یک مقدار آستانه‌ای شناسایی گردیده که در هر دو رژیم تأثیر مالکیت مدیریتی بر سود سهام پرداختی مثبت و معنی‌دار بوده اما در مقادیر بالای مقدار آستانه‌ای ضریب تأثیر افزایش قابل‌توجهی نشان می‌دهد. پرونده مقاله