توسعه مسیر شغلی پرستاران به‌عنوان بازوی توانمند و جزء مهم نظام سلامت یکی از مهم‌ترین وظایف مدیریتی است که ارزش‌افزوده می‌آفریند. حال‌آنکه علی‌رغم اهمیت و تأثیر قابل‌توجهی که دارد به‌عنوان یکی از چالش‌های نظام سلامت ایران به شمار می‌رود. این مطالعه کیفی با هدف طراحی چارچوب مفهومی توسعه مسیر شغلی پرستاران بالین به مرحله اجرا در آمد. در این پژوهش از تحلیل محتوای کیفی و استقرایی برای تفسیر هدفمند نظرات 30 نفر از خبرگان مدیریتی و پرستاری مشارکت‌کننده که با ابزار مصاحبه عمیق و نیمه ساختاریافته جمع‌آوری‌شده بودند، استفاده شد. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها منجر به استخراج و تعریف 243 مفهوم کلی، 8 زیرطبقه، 5 مقوله اصلی گردید. درنهایت چارچوب مفهومی توسعه مسیر شغلی به‌عنوان راهبردی جهت افزایش ماندگاری و رضایت شغلی پرستاران با محوریت حرفه پرستاری، برنامه‌ریزی مسیر شغلی و مدیریت مسیر شغلی به‌عنوان زیرساخت‌های اصلی طراحی گردید که البته پیاده‌سازی و اجرایی نمودن این چارچوب نیازمند سیاست‌گذاری و برنامه‌ریزی در سطح کلان و جلب همکاری چندجانبه و بین بخشی است. پرونده مقاله

دنیای کسب ‌و کار کنونی، بی‌شک دنیای سازمان‌هاست و متولیان اصلی ایجاد، اداره و توسعه سازمان‌ها، انسان‌ها هستند. در میان این انسان‌ها، جایگاه و نقش مدیران به‌عنوان طراحان، هدایتگران و اداره‌کنندگان اصلی سازمان بر کسی پوشیده نیست و به‌کارگیری نظام‌های مؤثر انتخاب، جذب، نگهداشت، ارزیابی و توسعه آنان از جایگاه مهم و ویژه‌ای برخوردار است. این پژوهش طولی و مداخله‌ای با هدف تعیین میزان تأثیر بازخورد نتایج ارزیابی عملکرد 360 درجه مدیران دانشگاه علوم پزشکی شیراز در سال‌های 1391 و 1393 پایه‌ریزی شده است. جامعه آماری پژوهش شامل 7 مدیر بوده و جمعاً 418 پرسشنامه تکمیل گردیده است. هر مدیر توسط خود، مافوقان، همکاران و هم‌طرازان و زیردستان مورد ارزیابی قرار گرفت. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها، وضعیت هر مدیر را در مرحله اول و دوم نشان داد. نتایج حاصل از آزمون تحلیل واریانس یک‌طرفه، در مرحله اول اختلاف آماری معناداری را بین نتایج خودارزیابی مدیران و دیگر گروه‌ها نشان نداد اما در مرحله دوم، بین نتایج حاصل از خودارزیابی و ارزیابی دیگر گروه‌ها اختلاف آماری معنادار مشاهده گردید. در نهایت نتایج نشان داد که ارائه بازخورد نتایج بر عملکرد مدیران تأثیر داشته است. پرونده مقاله