مقدمه: ویژگی‌های شخصیتی کارآفرینی به عنوان یکی از عواملی است که کارایی افراد را تحت تاثیر قرار می‌دهد و یکی از عواملی است که بهره‌وری فرد را در سازمان به شدت تحت تاثیر قرار می‌دهد. پژوهش حاضر به منظور بررسی تاثیر ویژگی‌های شخصیتی کارآفرینانی بر بهره‌وری نیروی انسانی است. روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع توصیفی - همبستگی است. نمونه این پژوهش، 291 نفر از کارکنان و پرسنل شاغل در بیمارستان شهید صدوقی یزد که به صورت تصادفیِ طبقه‌بندی شده (سهمیه‌ای) انتخاب شده‌اند. اطلاعات لازم برای آزمودن فرضیه‌ها از طریق دو پرسشنامه که شامل پرسشنامه ویژگی‌های شخصیتی که مجموعا دارای 26 سؤال بوده و پنج ویژگی شخصیتی کارآفرینی را اندازه می‌گیرد و پرسشنامه بهره‌وری نیروی انسانی شامل 17 گویه است. ضرایب پایایی این آزمون‌ها با استفاده از روش آلفای کرونباخ محاسبه شد، که مقدار ضریب پایایی ویژگی‌های شخصیتی 86/0 و بهره‌وری نیروی انسانی 93/0 به دست آمد. به منظور تجزیه و تحلیل و بررسی داده‌های گردآوری شده، از آزمون همبستگی اسپیرمن و آزمون فریدمن استفاده شد. یافته‌ها: ضریب همبستگی بین توفیق‌طلبی و بهره‌وری نیروی انسانی 445/0، بین مخاطره‌پذیری و بهره‌وری نیروی انسانی 465/0، بین مرکز کنترل درونی و بهره‌وری نیروی انسانی 763/0، بین خلاقیت و بهره‌وری نیروی انسانی 645/0، تحمل ابهام و بهره‌وری نیروی انسانی 853/0 بدست آمد، که نشان‌دهنده‌ی آن است که رابطه‌ی مثبت و معناداری بین ویژگی‌های شخصیتی کارآفرینانی و بهره‌وری نیروی انسانی وجود دارد. نتیجه‌گیری: ویژگی‌های شخصیتی کارآفرینی (مخاطره‌پذیری، مرکز کنترل درونی، توفیق‌طلبی، خلاقیت و تحمل ابهام) بر بهره‌وری نیروی انسانی، تاثیر مستقیم و معنی‌دار دارند، هم‌چنین نتایج حاکی از آن است که بین متغیر تحمل ابهام و بهره‌وری نیروی انسانی رابطه قوی‌تری وجود دارد. لذا سازمان می‌تواند با اتخاذ راهکارها و برنامه‌ریزی مناسب، بستری مناسب را جهت نوآوری و کارآفرینی در بیمارستان ایجاد کند. پرونده مقاله