تولید پایدار برنج کلیدی برای بهبود معیشت شالیکاران بوده و در جهت داشتن زندگی با رفاه بیشتر به آنها یاری می­رساند. هدف این تحقیق تحلیل پایداری شالیزارهای شهرستان رشت با استفاده از رویکرد معیشت پایدار می­باشد. چارچوب معیشت پایدار ابزاری در جهت درک بهتر از معیشت است. این رویکرد از مفهوم دارایی­ها به­عنوان یک شرط مرکزی استفاده می­کند. جامعه­ی آماری این تحقیق توصیفی- پیمایشی، شالیکاران شهرستان رشت(84772=N) بود که برای مطالعه­ی سطوح سرمایه­های پایداری موجود در بین آنها از جدول حداقل حجم نمونه کرجی- مورگان تعداد 401 کشاورز به روش خوشه­ای متناسب انتخاب شدند. ابزار تحقیق شامل پرسشنامه­ای طراحی شده با 42 گویه و 13 مؤلفه برای پنج سرمایه معیشت پایدار(فیزیکی، انسانی، اجتماعی، مالی و طبیعی) است. روایی صوری و محتوایی پرسشنامه با نظر اصلاحی متخصصین و کارشناسان تایید شد. پایایی پرسشنامه­ی طراحی شده با ضریب کودر ریچاردسون 96/0 تایید شد. یافته­ها نشان داد که به­طور کلی هر یک از شش بخش شهرستان رشت(مرکزی، کوچصفهان، لشت­نشا، سنگر، خشکبیجار و خمام) در پنج سرمایه­ی فیزیکی، انسانی، اجتماعی، مالی و طبیعی از وضعیت خوبی برخوردار نیستند. اما می­توان گفت که سرمایه انسانی وضعیت بهتری نسبت به سایر سرمایه­ها در این شش بخش دارد. بالاترین سطح سرمایه­های طبیعی و فیزیکی را سنگر به خود اختصاص داد. همچنین بخش مرکزی در سرمایه­های مالی و انسانی و بخش خمام در سرمایه­ی اجتماعی بهترین وضعیت را داشتند.
طبقه ­بندیJEL :P3,I3,O1,O2,Q1 پرونده مقاله