چکیده
 زمینه و هدف: محدودیت منابع آب، ضرورت استفاده بهینه از آب در بخش کشاورزی را نشان می‌دهد. یکی از راه‌های استفاده بهینه از آب، اعمال کم آبیاری در روش‌های مدرن آبیاری از جمله آبیاری قطره‌ای است.
 روش بررسی: در این تحقیق به‌منظور ارزیابی فنی و اقتصادی سیستم آبیاری قطره‌ای (سطحی و زیرسطحی) در کشت ذرت دانه‌ای تحت تأثیر سطوح مختلف آبیاری، آزمایشی به‌صورت کرت‌های خرد شده و در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در منطقه ارزوئیه استان کرمان در سال زراعی 1398 اجرا گردید. تیمارها سه سطح پتانسیلی (I₁=35, I₂=50, I₃=65 سانتی بار جهت شروع آبیاری) به‌عنوان عامل اصلی و دو سیستم آبیاری قطره‌ای (سطحی=S₁ و زیرسطحی =S₂) به‌عنوان عامل فرعی بودند.
 یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد که بالاترین حجم آب مصرفی، عملکرد محصول، تعداد ردیف دانه در بلال و تعداد دانه در هر ردیف به ترتیب با مقادیر 9430 مترمکعب در هکتار، 11/32 تن در هکتار، 23/45 عدد و 48/85 عدد در تیمار 35 سانتی‌باری اعمال شده در سیستم آبیاری قطره‌ای زیرسطحی به‌دست آمد.
 بحث و نتیجه گیری: این درحالی است که کارایی مصرف آب در تیمار 50 سانتی‌باری اعمال شده در سیستم آبیاری قطره‌ای زیرسطحی در حدود 4 درصد نسبت به تیمار یاد شده بیشتر بود اما تحلیل اقتصادی نشان داد که این تیمار در جایگاه C قرار گرفته است. لذا با توجه به تحلیل اقتصادی صورت گرفته پیشنهاد می‌گردد که نقطه پتانسیلی 35 سانتی‌بار اعمال شده در سیستم آبیاری قطره‌ای زیرسطحی در کشت ذرت دانه‌ای استفاده گردد. پرونده مقاله

 افزایش گازهای گلخانه‌ای سبب بر هم خوردن تعادل اقلیمی کره زمین و به تبع آن تغییر اقلیم می‌شود، برای ارزیابی اثرات تغییر اقلیم نرم افزار های‌ گردش عمومی جو به شکل گسترده‌ای مورد استفاده قرار می‌گیرند. نرم افزار های ‌ گردش عمومی جو تنها قادر به شبیه سازی فراسنج اقلیم در سطوح بزرگ هستند، جهت استفاده از این نرم افزار‌ها لازم است، داده‌ها به وسیله ی روش‌های مختلف، ریزمقیاس گردند. هدف این تحقیق، بررسی پدیده تغییر اقلیم بر فراسنج دمای روزانه ایستگاه کرمان وبم می‌باشد، از نرم افزار گردش عمومی جو HadCM3 تحت دو نمایشنامهی A2و B2استفاده شد و خروجی‌های نرم افزارHadCM3  برای سه دوره آماری 2040-2011، 2070-2041 و 2099-2071 با نرم افزار آماری SDSM کوچک مقیاس گردید. نتایج آزمون آماریt  حاکی از معنی دار بودن تغییرات دما همه ماه‌ها در هر سه دوره آماری نسبت به دوره مشاهداتی بود. بنا بر نتایج کوچک مقیاس سازی تا پایان قرن حاضر مبه وسیله ی دما ایستگاه کرمان و بم5-3 درجه افزایش خواهد داشت و بیشترین افزایش دما در فصل تابستان خواهد بود. پرونده مقاله

در تصمیم گیری واجرای سامانه های آبیاری تحت فشار در مقیاس ناحیه ای و منطقه ای، عوامل متعددی همچون آب ،خاک و اقلیم از اهمیت ویژه ای برخوردارند. منابع آبهای سطحی و زیر زمینی موجود در هر منطقه نیز از کیفیت و کمیت واحدی برخوردار نیستند. دشت کرمان به وسعت تقریبی 7500 کیلومتر مربع دراستان کرمان واقع شده است. آبیاری اراضی این دشت با بهره برداری از سفره های آب زیرزمینی انجام می پذیرد که به دلیل بهره برداری شدید مواجه با افت سطح آب شده اند. به منظور جلوگیری از روند افت و افزایش بازده ی آبیاری انجام سامانه های آبیاری تحت فشار پیشنهاد می گردد. سامانه ی اطلاعات جغرافیایی (GIS) ابزاری موثر و کاربردی در این نوع بررسی ها است. در این تحقیق با استفاده از روشهای جدید، با به کارگیری شبیه مکان یابی بولین، مناطق مستعد جهت اجرای سامانه های آبیاری تحت فشار (قطره ای و بارانی به تفکیک) شناسایی شده اند. براین اساس، از کل زمینهای متناسب و قابل آبیاری دشت کرمان حدود 5 درصد برای آبیاری بارانی و 25 درصد برای آبیاری قطره ای مناسب شناخته شده اند
  پرونده مقاله

بمنظور بررسی اثر بده ی قطره چکان و دیرپایی آبیاری به ازای حجم آب کاربردی مشخص بر ابعاد پیاز رطوبتی از یک منبع نقطه ای(قطره چکان)، مطالعات صحرایی در حومه ی شهر کرمان منطقه ی قائم آباد، در خاکی با بافت متوسط- شنی با سه بده ی قطره چکان 4و8و24 لیتر بر ساعت و به ازای زمان های گوناگون آبیاری (6 زمان متناسب با بده قطره چکان) انجام شد. لوله ها روی سطح خاک قرار گرفته و قطره چکان های مورد نظر روی آن ها نصب و جریان آب به ازای زمان های گوناگون آبیاری صورت گرفت. پس از گذشتن 24 ساعت از پایان آبیاری و خروج آب ثقلی، با ایجاد یک برش به صورت عمودی زیر محل نصب قطره چکان، ابعاد پیاز رطوبتی اندازه گیری شد. نتایج نشان دادند که به ازای یک حجم ثابت آب، با افزایش بده-ی قطره چکان، شعاع حجم خیس شده افزایش و عمق خیس شده ی پیاز رطوبتی کاهش می یابد. با افزایش دیرپایی آبیاری به ازای مقادیر گوناگون بده ی قطره چکان ها، ژرفا و شعاع خیس شده ی خاک افزایش یافتند؛ الگوی خیس شدگی خاک برای سه بده ی قطره چکان تقریباً مشابه بود. در یک زمان ثابت آبیاری ،گسترش پیاز رطوبتی در قطره چکان های با بده ی بالاتر بیش تر بود. پس از انجام محاسبات آماری در مورد مقادیر اندازه گیری شده، معادلات مربوط به پیشروی رطوبت در جهات افقی و عمودی ارایه شده که بر پایه ی روابط ارایه شده می توان با توجه به زمان آبیاری اندازه ی شعاع خیس شده روی سطح خاک را بدست آورد:؛ افزون بر آن، فاصله ی قطره چکان ها را تخمین زد. همچنین، می توان دیرپایی آبیاری را برای رسیدن جبهه ی رطوبتی به ژرف ترین ریشه ی گیاه با در نظر گرفتن بده ی قطره چکان بدست آورد. از نتایج بدست آمده می توان در طراحی سامانه های آبیاری قطره ای بهره جست.   پرونده مقاله