رویکرد حمل­ونقل یکپارچه یکی از راهبردهای حمل­ونقل پایدار است که با هدف کاهش ناهماهنگی و تفرق­های موجود در نظام مدیریت خدمات حمل­ونقلی پیشنهاد شده است. در این رویکرد سه هدف اصلی تکمیل و تشدید اثرات ناشی از اقدامات بخشی و جزیره­ای، تامین کننده مالی خدمات حمل­ونقلی، و ایجاد مقبولیت عمومی برای پذیرش سیاستهای حمل­ونقل پایدار همزمان تامین می­گردد. هدف از این تحقیق معرفی مفاهیم پایه در حمل­ونقل یکپارچه شهری و ارائه سند راه و تصویر کلی از اقداماتی است که می­تواند برای اجرایی کردن این رویکرد در کلانشهرها و شهر تهران به عنوان نمونه موردی دنبال شود. بدین منظور ابتدا تعاریف و مزیت­های حمل­ونقل یکپارچه ارائه شده، در ادامه اقدامات لازم برای یکپارچه­سازی حمل­ونقل شهری معرفی گردیده است. روش تحقیق مورد استفاده روش توصیفی ـ تحلیلی است و از ابزار پرسشنامه برای جمع­آوری اطلاعات استفاده شده است. در پرسشنامه از 20 نفر از متخصصین حوزه حمل­ونقل شهری درخواست شده که اولاً بر اساس طیف 5 تایی لیکرت مشخص نمایند پتانسیل اجرایی شدن هر اقدام در تهران تا چه اندازه است؟ همچنین فرصتها و موانع موجود در تهران به منظور اجرایی شدن را به صورت تشریحی ذکر نمایید. نتایج این پژوهش نشانگر آن است که از بین اقدامات اجرایی برای یکپارچه­سازی حمل­ونقل شهری تهران اقداماتی که به یکپارچه­سازی بین مدهای مختلف حمل­ونقلی می­پردازد پتانسیل اجرایی بیشتری دارند و در مقابل موانع بیشتری برای اجرایی شدن یکپارچه­سازی مدیریتی و سازمانی وجود دارد. در جدول نهایی این تحقیق مهم­ترین موانع و فرصتها و الزامات  اجرایی شدن هر اقدام در تهران معرفی شده است. پرونده مقاله