تحقیقات نشان داده‌اند که توانایی و قابلیت سازمان‌های یک جامعه در مدیریت بحران‌ها و چالش‌ها، تأثیر قابل‌توجهی بر توانایی آن جامعه در مواجهه با بحران‌ها و کیفیت بازیابی از چالش‌ها دارد. سازمان‌ها با خدمات ضروری که در زمان‌های بحران ارائه می‌کنند، نقش بسیار مهمی در سرعت بازگشت جامعه به شرایط عادی ایفا می‌کنند. از این رو تاب‌آوری سازمانی به معنای ظرفیت سازمان در پیش‌بینی بحران، کاهش اثرات و مقاومت در برابر آسیب‌های آن، پاسخ و واکنش مناسب و نهایتاً بازیابی از شرایط بحرانی، اخیراً تبدیل به یک موضوع مهم در تحقیقات سازمانی شده است. در این راستا، این مقاله می‌کوشد، با شناسایی شاخص‌ها و ابعاد تاب‌آوری سازمانی و نهایتاً طراحی مدلی برای آن، به سازمان‌ها در دستیابی به تاب‌آوری کمک کند. روش تحقیق مورد استفاده در این پژوهش برای طراحی مدل، کیفی از نوع مرور سیستماتیک و مصاحبه با خبرگان است. مدل طراحی شده پس از تحلیل عاملی تأییدی، نهایتاً برای ارزیابی تاب‌آوری سه سازمان فعال در صنعت چرم کشور مورد استفاده قرار گرفته است. نتایج حاصل حاکی از وضعیت نامناسب سازمان‌های مورد بررسی در شاخص تاب‌آوری سازمانی و نیاز به برنامه‌ریزی جدی و دقیق برای ارتقای آن در این سازمان‌ها دارد. مدل ارائه شده قادر است پس از ارزیابی وضعیت تاب‌آوری در سازمان‌ها، نقاط قوت و ضعف آنها در این شاخص را شناسایی و پیشنهادهایی کاربردی برای کمک به تاب‌آور شدن آن‌ها‌ (و یا بهبود و ارتقای آن) ارائه کند. پرونده مقاله

The aim of this research is to prepare a comprehensive pattern for sustainable development namely, sea transport which is one of the important parts of the transportation industry. The mention focused on improving communications and coordination among maritime organizations in this area. The research written based on a descriptive correlative research method. In the data gathering; we have used a Field – Librarian Method. First, the Delphi method has been used to examine the framework for sustainable development and its effective components in the mention industry. Required information has been gathered by survey tools such as observations, interviews and questionnaires. Also structural equation technique, path analysis and LISREL software are used to analyze the gathered information. The conclusion of this research is representing a suitable model for explaining the relationships among stakeholder demands, supply chain performance and sustainable development so that we can declare the demands and requests initiated of stakeholders has direct and indirect meaningful relationships with sustainable development. In the long term; relevant organizations will be able to respond effectively to the needs and requests of key stakeholders and also will implement professional human resources which to be one of the most influential elements in the conceptual model. پرونده مقاله