هدف از مقاله برآورد درجـه توافـق و میـزان قـدرت بازاری صـنعت بیمه با استفاده از رویکرد هال - راجر در قالب معادلات عرضه و تقاضا با کمک داده پانل به روش حداقل مربعات دومرحله‌ای است. بدین‌منظور، اطلاعات 27 شرکت بیمه‌ای (دولتی و خصوصی) در ایران طی سال های 1380-1399 استفاده شد. نتایج حاکی از وابستگی متقابل شرکت های صنعت بیمه و سطح بالای توافق و قدرت بازار در این صنعت است؛ به‌طوری که بیش از 85 درصد شرکت‌های بیمه مورد بررسی با ایجاد شکاف بین قیمت و هزینه نهایی توانسته‌اند از حاشیه سود قابل‌توجهی برخوردار شوند. همچنین، نتایج محاسباتی مربوط به شاخص لرنر براساس مدل هال - راجر اطلاعات مربوط به ضریب ناهمگونی در بین شرکت‌های بیمه را نشان می‌دهد. بیمه ایران با ضریب 565/0 دارای بالاترین شاخص لرنر بوده و بیمه‌های آسیا، دانا و پاسارگاد به‌ترتیب، با 419/0 و 248/0 و 182/0 در رتبه‌های بعدی قرار دارند؛ این بدین‌معناست که این شرکت ها به‌دلیل فاصله قیمت تا هزینه نهایی بیشترین حاشیه سود را کسب کرده‌اند. براساس نتایج، در صنعت بیمه ایران سرمایه‌گذاری بیشتری در فعالیت‌های بازاریابی، ارائه خدمات نوین بیمه‌ای مناسب با شرایط و نیاز جامعه ایجاد و گسترش آن، پیشنهاد می‌گردد. پرونده مقاله