این مقاله با لحاظ مشخصه های صندوق تأمین اجتماعی ایران به محاسبه ارزش اختیار خروج و تأثیر آن بر پایداری صندوق پرداخته است. از نظریه قیمت گذاری اختیارات برای تعیین ارزش خروج در دو حالت اختیار خروج برای یک بار در زمانی معین (اختیار اروپایی) یا به دفعات مختلف در دوران اشتغال (اختیار آمریکایی) استفاده شد. نتایج نشان داد، در هردو حالت، در سنین پایین انگیزه مشارکت کم است؛ زیرا بیمه‌شدگان باید حق بیمه های اصلاحی زیادی برای جبران کسری بپردازند؛ اما حتی افراد با سوابق کم نیز حاضرند میزانی از کسری (30 - 40 درصد) را بپذیرند؛ زیرا در صورت مشارکت، از بازده سرمایه گذاری اندوخته پیشینیان و دیگر مزایای طرح های جمعی مانند توزیع ریسک بین فردی و بین نسلی بهره‌مند خواهند شد. البته در اختیار آمریکایی، انگیزه مشارکت همواره بیشتر و منحنی آستانه خروج همواره پایین تر از اختیار اروپایی است. پرونده مقاله

هدف این مقاله بررسی رابطه بین لابی و رشوه و تحلیل رفتار و انتخاب بنگاه‌ها در کشورهای مختلف است. بدین منظور از داده‌های تلفیقی بیست هزار بنگاه در 45 کشور در دوره زمانی 2002-2005 استفاده شده است. از آنجا که رشوه و لابی بر یکدیگر تاثیر می‌گذارند و همچنین لابی یک متغیر مجازی با ارقام صفر و یک است، از تلفیق روش برآورد معادلات همزمان و پروبیت استفاده شده است. نتایج نشان داد اگرچه لابی جایگزین رشوه می‌شود؛ اما این رابطه جایگزینی، نامتقارن است. سه دسته از متغیرها یعنی مشخصات مشترک کشوری، عوامل صنعت و ویژگی‌های انفرادی بنگاه‌ها بر انتخاب بین لابی و رشوه تاثیرگذارند. لابی باعث کاهش رشوه می‌شود، اما این جایگزینی ناکامل است؛ زیرا بیش از نیمی از شرکت‌های لابی‌گر همچنان از رشوه برای پوشش ریسک لابی ناموفق استفاده می‌کنند. هرچه احتمال موفقیت لابی بیشتر باشد یا منابع مالی برای پذیرش ریسک در دسترس بنگاه باشد، نیاز به رشوه‌ برای بیمه‌ ریسک شکست لابی کمتر و بنابراین رابطه جایگزینی کامل‌تر خواهد بود. پرونده مقاله