هدف اصلی مقاله آزمون این فرضیه است که آیا بهبود سنجه سیاسی حق اظهارنظر و پاسخ‌گویی دولت می‌تواند با کاستن اتکای دولت‎ها به درآمد حق‌الضرب و اتکای بیشتر به مالیات، توزیع درآمد را بهتر سازد. بدین‌منظور، از روش حداقل مربعات کاملا اصلاح‌شده برپایه داده های کشورهای منتخب سازمان همکاری اقتصادی و توسعه (OECD) و نیز گروه اقتصادی متشکل از هشت کشور اسلامی درحال‌توسعه (D8) سال‌های 2008 - 2018 به‌کار گرفته شد. یافته ها نشان داد متغیر سیاسی حق اظهارنظر و پاسخ‌گویی با کاستن اندازه اتکای دولت به درآمد حق‌الضرب می‎تواند زمینه بهبودی توزیع درآمد در این کشورها را فراهم کند. همچنین، رشد درآمد به بهبود سنجه برابری درآمدی می انجامد؛ یعنی، میان دو هدف رشد اقتصادی و توزیع درآمد هیچ رابطه جایگزینی مشاهده نشد. براساس یافته ها، با بهبود سنجه سیاسی حق اظهارنظر مردم و پاسخ‌گویی دولت و نیز تقویت رشد اقتصادی می توان برای بهبودی توزیع درآمد گام های موثری برداشت. پرونده مقاله