در تحقیق حاضر، سنتیک و ترمودینامیک جذب عناصر کادمیم، سرب، مس و روی توسط نانو ذره آهن صفر ظرفیتی (nZVI) و نانو اکسید مس (nCuO) از محلول های آبی تحت غلظت های اولیه، دما و زمان های مختلف بررسی شد. نتایج نشان داد با افزایش زمان تماس، کارایی حذف و ظرفیت جذب عناصر افزایش یافت. در بین معادلات سینتیکی برازش داده شده برای جذب عناصر، مدل شبه درجه دوم با ضریب تبیین 99/0 تا 00/1 در مقایسه با مدل شبه درجه اول، ایلویچ و تابع نمایی برازش بهتری داشت. داده های آزمایشی با مدل جذب لانگمیر نسبت به مدل های فروندلیچ، تمکین و دوبینین-رادوشکویچ برازش بهتری داشتند. میزان جذب عناصر توسط نانو ذره آهن صفر ظرفیتی بیشتر از نانو اکسید مس بدست آمد، به طوری که حداکثر جذب تک لایه ای لانگمیر(qmax) برای عناصر کادمیم، سرب، مس و روی توسط نانو ذره آهن صفر ظرفیتی به ترتیب 218، 239، 242 و 215 میلی گرم بر گرم و توسط نانو اکسید مس به ترتیب 90، 176، 100 و 76 میلی گرم بر گرم به دست آمد. مقادیر انرژی آزاد جذب (E) محاسبه شده از طریق معادله دوبینین-رادوشکویچ و پارامترانرژی آزاد گیبس (ΔG) به ترتیب بیانگر جذب فیزیکی عناصر بر روی نانو ذرات و خودبخودی واکنش جذب است. فاکتور جداسازی لانگمیر (RL) برای نانو ذرات مورد بررسی 50/0- 03/0 بدست آمد که نشان دهنده جذب مطلوب عناصر بر روی نانو ذرات می باشد. پرونده مقاله

کشت هیدروپونیک دارای مزایای زیادی از قبیل عملکرد بالا، تولید محصولات یکنواخت و کنترل بهتر عناصر غذایی نسبت به خاک می‌باشد. هیدروپونیک، روشی است که در آن از بسترهای آلی یا معدنی برای کشت گیاه استفاده می‌شود. به منظور بررسی اثر بسترهای مختلف کشت بر خواص آنتی‌اکسیدانی برگ‌های گیاه دارویی بادرنجبویه (.Melissa officinalis L)، آزمایشی بر پایه‌ی طرح کاملا تصادفی با استفاده از 11 تیمار و 3 تکرار در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه ارومیه انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل بستر پرلیت با اندازه‌های: کوچکتراز 5/0، 1-5/0، 5/1-1، 2-5/1 و بیش از2 میلی‌متر به صورت 100 درصد حجمی و مخلوط اندازه‌های پرلیت با پیت ماس (50:50) و بستر پیت‌ماس خالص (100 درصد حجمی) بودند. میزان فنل کل، فلاونوئید کل و فعالیت آنتی‌اکسیدانی، به ترتیب با استفاده از معرف فولین سیوکالتو، کلرید آلومینیوم و روش 2و2 دی‌فنیل-1- پیکریل هیدرازیل (DPPH) اندازه‌گیری شد. نتایج نشان داد، تفاوت معنی‌داری در پارامترهای مورد اندازه‌گیری در بسترهای معدنی(اندازه‌های مختلف پرلیت)، بسترهای آلی(پیت ماس) و مخلوط بسترهای آلی و معدنی مشاهده شد. بیشترین میزان فنل کل فلاونوئید کل (، آنتوسیانین کل فعالیت جمع کنندگی رادیکال سوپراکسید و فعالیت جمع کنندگی رادیکال DPPH در بستر پیت‌ماس خالص مشاهده شد، درحالی که کمترین مقدار فعالیت جمع کنندگی رادیکال نیتریک اکسید در بستر پیت‌ماس بود. می‌توان نتیجه گرفت، بسترهای کشت مختلف دارای خصوصیات فیزیکی و شیمیایی مختلفی هستند که می‌توانند بر خصوصیات آنتی-اکسیدانی گیاه اثر بگذارند. با توجه به نتایج بدست آمده مشاهده شد، بستر پیت‌ماس خصوصیات آنتی‌اکسیدانی بادرنجبویه را نسبت به بسترهای کشت دیگر، افزایش داده است. پرونده مقاله