تیره گاو زبان (Boraginaceae) دارای حدود 2000 گونه گیاهی است که در 100 جنس قرار داده شده‌اند. گیاهان این تیره در تمام مناطق معتدله و گرم به ویژه منطقه مدیترانه و مناطق آفریقای شمالی و جنوبی، اروپا، جزایر قناری و شرق آسیا می‌رویند. کشور ایران از جمله منابع مهم ذخایر ژرم پلاسم نوعی از گیاهان این خانواده به نام گل گاو زبان ایرانی می‌باشد. این گیاه با نام علمی Echium amoenum در مناطق کوهستانی و تا ارتفاع 2500 متر از سطح دریا رویش دارد. به منظور دسترسی کامل و یک جا به اطلاعات این گیاهان، نیاز ضروری است که اطلاعات لازم در قالب مقالات مروری در اختیار زارعین و محققین قرار داده شود. گل گاو زبان ایرانی حاوی ترکیبات زیست فعالی است که دارای اثرات سلامتی بخش ضد اکسیدانی، ضدباکتریایی، ضدویروسی، ضددیابتی، ضدالتهابی، مسکنی و تنظیم کننده سیستم ایمنی می باشد. در طب سنتی از گلبرگ‌های این گیاه به عنوان مدر، مسکن، معرق و کاهنده فشار خون استفاده می‌شود، این گیاه دارای بذور غنی از اسیدهای چرب ضروری آلفا لینولنیک و گامالینولنیک بوده که از جمله اسیدهای چرب ضروری مورد نیاز در ساختار پروستاگلاندین‌های دخیل در سنتز دیواره میلین عصبی بوده و به همین جهت در تهیه مکمل‌های دارویی برای پیشگیری از بیماری‌های عصبی همچون ام اس (M.S) به‌کار می‌رود. این گیاه به جهت بومی بودن و سازگاری به اکثر اقلیم‌های کشور از جمله پتانسیل‌های بالقوه در توسعه بخش گیاهان دارویی بوده که با توسعه کشت، تأمین طیف وسیعی از مواد موثره داروهای عرضه شده در داروخانه‌های کشور امکان پذیر بوده و خودکفایی در بخش دارویی را تسهیل خواهد نمود. پرونده مقاله