فهرست مقالات مه لقا قربانلی


  • مقاله

    1 - اثر ویتریفیکاسیون بر زنده‌مانی بذور L. Medicago polymorpha نگهداری شده در شرایط فراسرد
    فیزیولوژی محیطی گیاهی , شماره 5 , سال 3 , زمستان 1387
    در این پژوهش برای دستیـابی بـه روشی موفـق جهت نـگهداری طولانی مدت بـذور در شرایط دمـای فـراسرد از روش ویتریفیکاسیون استفاده شد. بدین منظور از بذور یونجه یکسالهMedicago polymorpha L. که در دمای °C4 سازگاری سرمایی یافته بودند استفاده گشت. بذور با قرار گرفتن در مجاورت چکیده کامل
    در این پژوهش برای دستیـابی بـه روشی موفـق جهت نـگهداری طولانی مدت بـذور در شرایط دمـای فـراسرد از روش ویتریفیکاسیون استفاده شد. بدین منظور از بذور یونجه یکسالهMedicago polymorpha L. که در دمای °C4 سازگاری سرمایی یافته بودند استفاده گشت. بذور با قرار گرفتن در مجاورت سیلیکاژل در دسیکاتور برای 4 روز آبگیری شدند. سپس جهت حفاظت اسمزی به مدت 20 دقیقه در دمای °C25 با محلول گلیسرول M2 در ساکاروز M 6/0 بارگیری گشتند. بذور بارگیری شده به منظور دهیدراتاسیون و حفاظت به کرایوویال‌های حاوی ml 5/0 محلول PVS2 صفر درجه سانتی‌گراد انتقال یافته و بلافاصله در نیتروژن مایع ذخیره شدند. کرایوویال‌های حاوی نمونه پس از یک هفته از نیتروژن مایع خارج گشتند و بلافاصله در حمام آبی C°37 به مدت 2 دقیقه گرمادهی شدند. در مرحله بعد به منظور آبدهی و شستشوی مواد نگهدارنده به ترتیب به مدت 5، 10 و 15 دقیقه در دمای °C 22 در داخل محلول شستشوی حاوی سوکروز M 2/1 در نمک‌های محیط کشت MS قرار گرقتند. بازیابی نمونه‌ها به سه روش صورت گرفت: (الف و ب) قرار دادن بذور به مدت نیم ساعت و 24 ساعت در زیر آب جاری و سپس انتقال آنها بر روی پتری‌دیش‌های حاوی کاغذ صافی مرطوب به منظور تولید دانه‌رست، (ج) استریل بذور با استفاده از هیپوکلریت سدیم 2% و سپـس انتقال آنها به محیـط کشت جامد MS حاوی mg/lit 5/0 GA3. درصد زنده‌مانی بذور نگهداری شده در دمای فراسرد در روش‌های بازیابی الف و ب (به ترتیب 37/94% و 21/98%) در سطح 5% با شاهد (بذوری که تحت تیمار فراسرد قرار نگرفتند) دارای اختلاف بود درحالیکه، این اختلاف در روش ج (زنده‌مانی 16/76%) فاقد اختلاف معنی‌دار بود. پرونده مقاله

  • مقاله

    2 - تغییرات فصلی میزان آلکالوئید و ترکیبات فنلی در گیاه مامیران (Chelidonium majus L.) در دو رویشگاه
    فیزیولوژی محیطی گیاهی , شماره 4 , سال 4 , پاییز 1388
    گیاه مامیران با نام علمی .L Chelidonium majus متعلق به تیره Papaveraceae، منبعی سرشار از مواد متنوعی است که اختصاصات ضد میکروبی، ضد توموری و ضد التهابی دارد. از آنجائی که بیشتر خواص دارویی این گیاه مربوط به ترکیبات فنلی و آلکالوئیدی می‌باشد، در این پژوهش تغییرات میزان آ چکیده کامل
    گیاه مامیران با نام علمی .L Chelidonium majus متعلق به تیره Papaveraceae، منبعی سرشار از مواد متنوعی است که اختصاصات ضد میکروبی، ضد توموری و ضد التهابی دارد. از آنجائی که بیشتر خواص دارویی این گیاه مربوط به ترکیبات فنلی و آلکالوئیدی می‌باشد، در این پژوهش تغییرات میزان آلکالوئید، فنل و فلاونوئید گیاه مامیران در دو منطقه گرگان و زیارت و در فصول پاییز، زمستان و بهار مورد تحقیق قرار گرفت. برای این منظور گونه مورد نظر از دو منطقه زیارت و گرگان در فصول مختلف برداشت شده، میزان ترکیبات مذکور با روش اسپکتروفتومتری تعیین و مقایسه شد. نتایج بررسی در دو منطقه نشان داد که اختلاف معنی‌داری از نظر ترکیبات فنلی، آلکالوئید و فلاونوئید در هر سه فصل وجود دارد. حداکثر میزان آلکالوئید در ریشه گیاه مامیران واقع در زیارت (فصل بهار) و بیشترین مقدار ترکیبات فنلی در ریشه گیاه مامیران منطقه گرگان (فصل زمستان)، وجود دارد. پرونده مقاله