دو گونه Nepeta cephalotesBoiss ,Nepeta gloeocephala Rech.f. از گونه‌های انحصاری کشور هستند که در منطقه ایران و تورانی کشور پراکنش دارند. هدف از این تحقیق شناسایی و مقایسه ترکیب‌های شیمیایی موجود در اسانس این دو گونه در حالت تر و خشک بود. بدین منظور سرشاخه‌های گلدار گونه‌های N.gloeocephalaو N.cephalotes به‌ترتیب از رویشگاه‌های طبیعی منطقه کاشان قمصر (قهرود- 1700 متری) و جاده دماوند (1500 متری) در خرداد و تیرماه سال 1394 جمع‌آوری گردید.اسانس نمونه‌های تر و خشک به روش تقطیر با آب (طرح کلونجر) اسانس‌گیری و بازده اسانس محاسبه گردید. ترکیب‌های تشکیل‌دهنده نمونه‌ها با استفاده از دستگاه کروماتوگرافی (GC) و گاز کروماتوگرافی متصل به طیف سنج جرمی (GC-MS) و محاسبه شاخص بازداری و مقایسه با ترکیب‌های موجود در کتابخانه‌های مختلف شناسایی شدند. نتایج بیانگر آن بود که بازده اسانس هردو گونه در حالت خشک از حالت تر بیشتر بود. در گونه Nepeta gloeocephala تعداد 29 ترکیب شناسایی شد که از ماده موثره 1و 8-سینئول در شرایط تر و خشک به‌ترتیب با 9/28 درصد و 5/36 درصد از بالاترین مقدار برخوردار بود. در گونه Nepeta cephaloutes تعداد 17 ترکیب شناسایی شد که نپتا لاکتون-ایزومر(4a α,7 α,7a α-) به‌ترتیب با 43 و 64 درصد در نمونه‌های تر و خشک بیشترین مقدار را داشت. پرونده مقاله

در این تحقیق به‌منظور بررسی اثر زمان استخراج بر کمیت و کیفیت ترکیب‌های معطر گل محمدیRosa damascene Mill. گلبرگ‌های 4 ژنوتیپ متعلق به تهران، کاشان، ایلام و سمنان کاشته شده در مزرعه تحقیقاتی گل محمدی در مؤسسه تحقیقات جنگل‌ها و مراتع کشور در سال 1391 جمع‌آوری گردید. اسانس‌گیری از نمونه‌ها به‌وسیله روش تقطیر با آب (طرح کلونجر) به‌مدت 30 تا 150 دقیقه، بازده اسانس در زمان‌های مختلف محاسبه و آنالیز مواد موثره با استفاده از دستگاه گاز کروماتوگرافی (GC) و گاز کروماتوگراف متصل به طیف سنج جرمی (GC/MS) مورد شناسایی کمی و کیفی قرار گرفت، نتایج نشان داد که با توجه به بالا بودن درصد ترکیب‌های مشترک سیترونلول، ژرانیول در ژنوتیپ‌های مختلف به ویژه در ژنوتیپ سمنان که به‌ترتیب با مقادیر 59 و 8/25 درصد از بیشترین مقدار خود برخوردار بودند، دارای زمان مناسب برای استخراج اسانس گل‌محمدی 90 دقیقه می‌باشد. پرونده مقاله

چکیدهگیاهHelichrysum pallasii (Spreng.) Ledeb. علفی چند ساله و متعلق به تیره Asteraceae که به‌عنوان ضد التهاب و ضدمیکروب مورد استفاده قرار می‌گیرد. در این تحقیق به‌منظور بررسی و مقایسه کمی و کیفی اسانس گیاه، اندام‌های: گل، برگ و ریشه در زمان‌های مختلف رشد، از رویشگاه طبیعی آن واقع در منطقه گاجره (2100 متر) در استان تهران طی تابستان سال 1392 جمع‌آوری گردید. اسانس‌گیری از نمونه‌ها با استفاده از روش تقطیر با آب (طرح کلونجر) و ترکیب‌های متشکله اسانس نیز بوسیله دستگاه گاز کروماتوگرافی (GC) و گاز کروماتوگراف متصل شده به طیف سنج جرمی (GC/MS) شناسایی گردید. تعداد ترکیب‌های متشکله اسانس به‌ترتیب در گل 36، برگ، 26 و در ریشه 17 ترکیب شناسایی گردید که به‌ترتیب بیشترین ترکیب‌های تشکیل‌دهنده اسانس گل شامل ای-کاریوفیلن (18 درصد)، کاریوفیلن اکساید (15 درصد)، بتا- بیسابولن (6/6 درصد)، آلفا-هومولن (4/5 درصد) و آلفا-لانگیپینن (1/5 درصد) بود. در برگ بالاترین درصد ترکیب‌ها مربوط به کاریوفیلن اکساید (2/14 درصد)، آلفا کورکومن (8 درصد)، نرال (8/7 درصد)، آلفا لانگیپینن (6/7 درصد)، اسپاتولنول (3/6 درصد) و بتا بیسابولن (1/6 درصد) بود. در ریشه نیز ترکیب‌های کاریوفیلن اکساید (5/22 درصد)، بتا بیسابولن (2/12 درصد)، تیمول 9/11 درصد و مورولول (5/7 درصد) شناسایی شد. پرونده مقاله

به منظور بررسی و مقایسه عملکرد ترکیب‌های شیمیایی اسانس گونهBoiss. & Hohen. Thymus kotschyanusتحقیقی در 8 رویشگاه واقع در 4 استان کشور انجام گرفت. سر شاخه‌های گلدار گیاه جمع‌آوری و به روش تقطیر با آب و توسط دستگاه کلونجر اسانس‌گیری شد. شناسایی ترکیب‌های اسانس با استفاده از دستگاه گاز کروماتوگرافی (GC) و گاز کروماتوگرافی متصل به طیف سنج جرمی (GC-MS) آنالیز گردید. نتایج این مطالعه نشان داد که عملکرد اسانس از 72/0 تا 6/2 درصد تغییر می‌کند. بیشترین اسانس متعلق به رویشگاه صاحب در استان کردستان و کمترین درصد اسانس در رویشگاه کلیبر-آینالو در استان آذربایجان‌شرقی مشاهده شد. 12 ترکیب غالب شامل پارا-سیمن (92/0-66/7 درصد)، 1،8-سینئول (31/1-05/14 درصد)، گاما- ترپینن (17/0-15/3 درصد)، لینالول (46/0-33/41 درصد)، بورنئول (29/0-63/7 درصد)، آلفا ترپینئول (23/0-72/38 درصد)، ژرانیول (16/0-77/18 درصد)، تیمول (67/0-71/21 درصد)، کارواکرول (8/10-35/69 درصد)، آلفا- ترپینیل استات (91/1-6/9 درصد)، ژرانیل استات (35/0-96/7 درصد) و ای-کاریوفیلن (88/0-63/2 درصد) در اسانس این گونه شناسایی شدند. بالاترین درصد ترکیبها به کارواکرول، لینالول و آلفا-ترپینئول اختصاص داشت. بیشترین درصد کارواکرول در رویشگاه رزقان-قلعه جوشین در استان آذربایجان‌شرقی مشاهده شد. بالاترین درصد لینالول و آلفا ترپینئول در رویشگاه کلیبر-دوقرون به‌دست آمد. در جمعیت‌های رویشگاه‌های استان آذربایجان‌شرقی و استان کردستان درصد ترکیب‌های لینالول و آلفا -ترپینئول افزایش یافته است. ترکیب‌های تیمول و کارواکرول ترکیب‌های غالب اسانس در جمعیت‌های مربوط به رویشگاههای استان لرستان تشکیل می‌دهند. در جمعیت مربوط به استان مازندران نیز ترکیب‌های ژرانیول، آلفا-ترپینئول، تیمول و کارواکرول به میزان تقریبا برابر مشاهده می‌شوند. پرونده مقاله

آویشن شیرازیZataria multifloraBoiss. یکی از گونه‌های دارویی تیره نعناییان (Lamiaceae) می‌‌باشد که فقط در مناطق جنوب ایران افغانستان و پاکستان به‌صورت خودرو رویش دارد. در این تحقیق به‌منظور بررسی کمیت و کیفیت ترکیب‌های شیمیایی روغن اسانسی جمعیت‌های مختلف این گونه، سرشاخه‌های گلدار چهار جمعیت از استان‌های اصفهان، فارس،یزد و هرمزگان جمع‌آوری گردید. اسانس سرشاخه‌های گلدار گیاه به روش تقطیر با آب (طرح کلونجر) استخراج و سپس اجزای شیمیایی آن‌ به روش‌های گاز کروماتوگرافی (GC) و گازکروماتوگرافی-طیفسنجی‌جرمی (GC-MS) شناسایی شدند. محتوای اسانس در محدوده 5/1 تا 3/3 درصد برآورد شدند. تعداد 27 ترکیب در تمامی نمونه‌ها شناسایی شدند که مجموع مقادیر آن‌ها از 1/96 تا 9/99 درصد کل اسانس هر یک از نمونه‌ها متغیر بود. دو ترکیب کاروا کرول و تیمول از مهم‌ترین اجزای اسانس سرشاخه‌های گلدار مورد مطالعه بودند. بیشترین میزان کارواکرول به‌ترتیب در اسانس مربوط به جمعیت‌های: اصفهان (1/75 درصد)، یزد (2/62 درصد) و هرمزگان (4/52 درصد) و بیشترین میزان ترکیب تیمول مربوط به اسانس جمعیت یزد گزارش گردید. پرونده مقاله