BACKGROUND: Drought stress limits the growth and development of plants. The use of Humic acid (HA) is one of the topics commonly addressed by researchers to study the physiological efficiency and yield of crops under drought stress. OBJECTIVES: Based on this, a study was conducted to investigate drought stress and different levels of HA on the performance characteristics of quinoa. METHODS: Current research was conducted as a randomized complete block statistical design in the form of split plots with three replications. Treatments include main plots with three levels of drought stress including 60% evaporation from class A evaporation pan or non-application of drought stress, 90% evaporation from class A evaporation pan or medium stress and 120% evaporation from class A evaporation pan or severe stress and four levels of HA included non-consumption and doses of 50, 100, 150 mg.l-1 in the subplot. RESULT: The results showed that in the treatment without drought stress and consumption of 100 mg.l-1 HA, the highest biological yield of 6508 kg.ha-1 was obtained. The lowest rate was obtained in the treatment of severe drought stress and non-use of HA at the rate of 3068.6 kg.ha-1. Moreover, according to results, in the treatment without drought stress and consumption of 100 mg.l-1 HA, the highest grain yield was obtained at 2105.4 kg.ha-1 and the lowest obtained in the treatment of severe drought stress and no consumption of HA (999 kg.ha-1). Under drought stress, the application of HA fertilizer reduces the effect of drought stress on the growth processes of quinoa. In this study, it was found that the performance of quinoa at 100 mg.l-1 HA showed a better response than other levels of HA. Considering the improvement of quinoa yield components by optimally increasing HA and obtaining more grain yield, the results indicate the appropriate response of quinoa to HA. CONCLUSION: In general, the results show that drought stress had a significant effect on growth characteristics, quinoa yield. Considering the improvement of quinoa yield components by optimally increasing HA and obtaining more grain yield, the results indicate the appropriate response of quinoa to HA. پرونده مقاله

آزمایشی طی یک سال زراعی به صورت طرح کرت های دوبار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در سال 1396 در شهرستان دره شهر از توابع استان ایلام انجام شد. فاکتور‌های آزمایشی عبارتنداز آبیاری در چهار سطح شامل: آبیاری عادی یا شاهد، قطع آبیاری در مرحله ساقه رفتن، قطع آبیاری در آغاز گلدهی، قطع آبیاری در آغاز غلاف دهی به عنوان بلوک های اصلی و فاکتور فرعی شامل عدم مصرف و مصرف100 پی‌پی‌ام جیبرلیک اسید و فاکتور فرعی فرعی شامل عدم مصرف و مصرف 150 پی پی ام اسید سالیسیلیک بود. نتایج مقایسه میانگین اثر هورمون جیبرلیک اسید نشان داد در تیمار مصرف هورمون بیشترین اسید چرب اشباع و در تیمار عدم مصرف هورمون جیبرلیک اسید کمترین اسید چرب اشباع بدست آمد. همچنین با به تاخیر افتادن اعمال تنش خشکی درصد روغن نیز به طور معنی داری کاهش یافت. تاثیر تنش خشکی بر اسید چرب اشباع معنی دار بود ولی اسید چرب غیراشباع تحت تاثیر تنش خشکی قرار نگرفت. مصرف اسیدهای جیبرلیک و سالیسلیک موجب افزایش معنی دار درصد روعن و اسیدهای چرب اشباع گردید. مقایسه میانگین تیمار قطع آبیاری نشان داد بیشترین تاثیر بر عملکرد بیولوژیک در شاهد و مصرف هورمون جیبرلیک اسید و اسید سالیسیلیک بود، اما کمترین در تیمار قطع آبیاری در مرحله آغاز غلاف دهی و عدم محلول پاشی هردو(جیبرلیک اسید و اسید سالیسیلیک) مشاهده شد. همچنین کابرد توام هر دو هورمون درصد روغن را بصورت معنی داری افزایش داد. بر اساس نتایج این پژوهش می‌توان نتیجه گرفت، که اعمال محلول پاشی هورمون های جیبرلیک اسید و اسید سالیسیلیک در کشت کلزا تحت تاثیر تنش آبی، تاثیر معنی داری بر عملکرد کلزا داشته و در صورت مصرف هورمون های مذکور در زمان صحیح اثر سوء تنش کاهش یافته و عملکرد روغن کلزا افزایش می یابد. پرونده مقاله