بیماری پوسیدگی طوقه در گندم در حال گسترش بوده که عامل آن قارچ خاکزیFuzarium Pseudograminearum است و استفاده از قارچ‌کش‌ها برای کنترل این بیماری منجر به آسیب‌های محیطی می‌گردد. امروزه مصرف بی‌رویه این ترکیبات علاوه بر آثار سوء زیست‌محیطی، منجر به ایجاد مقاومت در بیمارگرهای گیاهی نیز شده است. نیاز جهانی بر آنست که ضمن تامین کشاورزی پایدار، سازگاری با محیط هم تامین شده و آسیب‌های کمتری به منابع آب و خاک وارد شود. یکی از روش‌ها کاربرد عوامل بیوکنترل می‌باشد. گونه‌های تریکودرما قارچ‌های خاکزی بوده و به‌عنوان عامل بیوکنترل برای طیف وسیعی از بیمارگرهای گیاهی خاکزی و هوازی مهم بومی عمل می‌کنند. در بررسی انجام شده فعالیت آنزیم‌های کیتیناز و β-1و3-گلوکاناز در گندم رقم فلات بررسی شد. در زمان کشت گندم از چهار تیمار استفاده شد: 1-کشت‌ بذرهای پیش تیمار شده با Trichodermaharzianum،2-کشت بذر‌های پیش‌تیمار شده با Trichodermaharzianum که به بیمارگر Fuzarium pseudograminearum نیز آلوده شدند، 3-گیاهان آلوده شده به بیمارگرFuzarium pseudograminearum و 4-گیاهان کنترل که به هیچ قارچی آلوده نشدند، سنجش آنزیم 35 روز پس از آلودگی انجام شد. فعالیت آنزیم‌ها در نمونه‌های آلوده به هر دو قارچ افزایش نشان داد ضمن اینکه تیمار با Trichoderma منجر به تقویت رشد ریشه و افزایش وزن تر نمونه‌ها گردید. این مطالعه نقش بیوکنترل Trichoderma علیه Fuzarium را نشان می‌دهد زیرا فعالیت هر دو آنزیم در نمونه‌های آلوده به هر دو قارچ، به ویژه در ریشه سبب افزایش مقاومت در برابر نفوذ و گسترش بیمارگر می‌گردد. پرونده مقاله