Literature and poem is a mirror which always reflects the facts existing in different societies and periods. Studying the position of woman is of high importance as one of the fundamental basics of each society. In order to study the type of poet’s view to woman and her different roles, his/her works may be the most important sources. Mawlana Abdul-Qadir Bidel Dehlavi is one of the most distinguished and the biggest Indian poetry poets who has been always considered important by researchers due to the special lingual and spiritual features of his poems. Mystical theme of Bidel’s poems makes poet’s special view to the universe, human and his position important. Recognizing women’s character and nature is recognizing a part of humans’ position in the universe. Despite commitment to the common tradition of misogyny in the literature, Bidel Dehlavi’s sonnets have used women symbols in mystical literature like Layla and Shirin. Symbols with mystical and super-humanistic dimensions and demonstrates true love. The present study aims at investigating Bidel’s view to social and spiritual issues related to woman in his sonnets. پرونده مقاله

سبک‌شناسی (stylistics) یکی از مهم‌ترین رویکردهای جدید نقدی است که می‌کوشد تا از طریق مطالعه ساختار متن و تجزیه و تحلیل عناصر آن بر طبق سه سطح آوایی، نحوی و دلالی به کیفیت ارتباط بین این سطوح پرداخته و به جنبه‌های ادبی، زیبایی‌شناسی و عاطفی ورای ساختار متن دست یابد. در این بین، زنده انگاری (Animation) یکی از دیدگاه‌های حیات ادراکی جمادات ثابت می‌باشد و بر این باور است که جمادات می توانند موجودیت خویش، خالق و علّت موجد و حتّی جهان بیرون از خویش را ادراک کنند و با زبان حال خود خداوند را تسبیح گویند. از جمله متون برگزیده‌ای که شایستگی تحلیل سبک‌شناسی اشعار پیرامون طبیعت را دارد، غزلیات سعدی شیرازی است. نتایج این جستار نشان می‌دهد، در سطح آوایی، سعدی از عناصر آوایی علاوه بر زیبایی و جذب اذهان مخاطبین در گوش دادن به موسیقی قصائد، امکان استنباط معانی و مفاهیم را برای آنها فراهم می‌کند. در سطح ترکیبی، کاربرد ترکیب های منحصربفرد مرتبط با طبیعت، و پویای افعال ترکیبی ابیات شاعر را از نظر شکل دارای زبانی زنده و انعطاف‌پذیر ساخته و یکنواختی و جمود را از آن زدوده است؛ و معنا نیز همسان با فرم نوشتاری، برجسته و تأثیر شگرفی بر مخاطب گذاشته است. در سطح ادبی، بهره‌گیری از شگردهای زبانی همچون تصویر استعاری، نماد، مفهوم طبیعت سبب خَلق تعابیر و تصاویر بی‌نظیر و موجب مشارکت مخاطب در اثر گردیده و او را طرف فعال معادله‌ی متن قرار داده است. پرونده مقاله