پژوهش حاضر به منظور بررسی نقش فرهنگ سیاسی نخبگان در هویت قومی توده ی مردم و آموزش و پذیرش نظم سیاسی می باشد. جامعه ی آماری ما شهروندان بالای 20 سال شهر ایلام است. نخبگان جامعه به واسطه قدرت سیاسی، اقتصادی و اجتماعی از توده ی مردم متمایزمی باشند. اگر فرهنگ سیاسی را نوع نگرش افراد جامعه به نظام سیاسی تعریف کنیم نخبگان و توده های جامعه از فرهنگ سیاسی متفاوتی برخوردارند و در جوامعی که دارای هویت قومی می باشند نوع فرهنگ سیاسی حاکم در تشدید یا تضعیف هویت قومی واعتماد سیاسی آنان و درنتیجه آموزش و پذیرش نظم سیاسی می‌تواند اثر گذار باشد. روش تحقیق در این پژوهش پیمایش و تکنیک جمع آوری داده ها نیز پرسشنامه بوده است. پرسشنامه ها بر اساس فرمول کوکران بین 384 نفر شهروند ایلامی توزیع گردید. نتایج این تحقیق نشان می دهد فرهنگ سیاسی نخبگان بر فرهنگ سیاسی توده ی مردم ایلام نقش مؤثری در ایجاد کاهش احساس تبعیض ناشی از هویت قومی و در نتیجه پذیرش نظم سیاسی و به تعبیر گرامشی ایجاد یک هژمون و اجماع فرهنگی دارد. دستاوردهای این پژوهش بیانگر آن است که میزان اعتماد سیاسی در شدت و یا ضعف هویت ملی نقش بسزایی دارد و پذیرش نظم سیاسی به عنوان یکی از نمودهای هویت ملی در بین شهروندان ساکن ایلام با در نظر گرفتن هویت قومی؛ در زنان به دلیل ویژگی اقناع پذیری نسبت به مردان در سطح مطلوبی قرار دارد. پرونده مقاله

فرآیند طرد و ادغام اجتماعی مهاجران خارجی همواره عامل مهمی در نظم اجتماعی کشور میزبان است و در صورت عدم ادغام مناسب در جامعه، این گروه‌ها به طور بالقوه تهدیدی برای نظم و امنیت خواهند بود. از این‌رو، بررسی وضعیت طرد و ادغام اجتماعی آنها و عوامل مؤثر بر آن می‌تواند در تدوین بهتر سیاست‌های مرتبط با مهاجران اثرگذار باشد. به این منظور، طرد و ادغام مهاجران افغان و عراقی مقیم کلانشهر اصفهان در پیوند با دسترسی به فرصت‌های اجتماعی اقتصادی و در مقایسه با ساکنان بومی‌ این شهر سنجش و تبیین گردید. جامعه‌ی آماری تحقیق شامل خانوارهای مهاجر و غیر مهاجر ساکن مناطق چهارده‌گانه شهر اصفهان است. روش تحقیق کمی- کیفی و شیوه‌ی نمونه‌گیری ترکیبی از نمونه‌گیری‌های نظری، خوشه‌ای چندمرحله‌ای و هدفمند است. حجم نمونه‌ی منتخب شامل232 خانوار( مهاجر خارجی و بومی) است و در تحلیل آماری داده‌ها، آزمونهای تفاوت، همبستگی و معادلات ساختاری در نرم‌افزارهای spss و لیزرل به کار گرفته شد. یافته‌های تحقیق نشان داد مهاجران دسترسی کمتری به منابع دارند و در مقایسه با بومی‌ها تبعیض و طرد اجتماعی شدیدتری دارند و نه تنها با وجود گذر زمان، تبعیض‌های اجتماعی قومی از بین نرفته بلکه مهاجران با سکونت در محله‌های محروم، طرد اجتماعی را با طرد فیزیکی تجربه کنند. با این اوصاف، لازم است دولت با حمایت‌های اقتصادی و آموزشی مهاجران، کاهش فاصله‌ی اقتصادی و اجتماعی مهاجران- غیرمهاجران و فرهنگ‌سازی در راستای پذیرش اجتماعی آنها از ایجاد بی‌نظمی‌های اجتماعی و سیاسی جلوگیری کند. پرونده مقاله