The purpose of this study is to investigate the effect of factors arising from the theory of space production on various dimensions of student participation in educational spaces. This research is a descriptive correlational study in terms of data collection method and the data have been collected using a survey study method and a researcher-made questionnaire for the statistical population (experts). Accordingly, the questionnaire was prepared according to the objective-content table, using a five-point Likert scale in the form of 34 closed-ended questions. The statistical population of the present study can be considered as a group of young experts aged 25-40 years with a master's degree or higher who had published articles in line with the objectives of the research in the last eight years (n=84). Identification of the effective variables was performed using SPSS software and the relationship between the variables was obtained with the help of the model extracted from Smart PLS software. The research results indicate that the factors arising from the theory of space production can be effective in different dimensions of the students participation in the educational spaces, such that a significant relation exists between 1) variables of convertible space and the required space for the variable of academic participation, 2) friendly and intimate space variables, agreeable space and space consistent with the variable of social participation; 3) the variable of varied spaces with the variables of sensory, environmental, and emotional participations. پرونده مقاله

ادراک خیالی یکی از مراتب ادراکی محسوب می‌شود که هنرمندان با تکیه بر آن به خلق و آفرینش آثار هنری می‌پردازند؛ در واقع، خیال مرتبط با حواسی دانسته شده که به هنرمند، در جریان خلاقیت هنری، بُعدی ذهنی می‌بخشید. پژوهش حاضر برآن‌است تا با روش توصیفی ـ تحلیلی و تکیه بر آراء اندیشمندان در زمینه ادراک خیالی و به ‌خصوص با بهره‌گیری از اندیشة مولوی در مثنوی معنوی به شناخت ابعاد گوناگون خیال و نقش آن در خلق آثار معماری بپردازد. نتایج تحقیق حاکی از آن است که کشف صورت‌های خیالی و تخیل صورت نهایی آثار، لازمة تحقق فعل خارجی آن‌ها می‌باشد. در این‌میان معماری دارای ذاتی هنری بوده، لذا بر تصور و تخیل معمار متکی است و از عمق ذهنیات وی برمی‌آید. معماران در مراحل مختلف روند طراحی از جمله خلق دست‌نگاره‌های خیالی، با بهره‌مندی از پرواز ذهن و رهایی فکری در عالم خیال، کیفیت آثار معماری را بررسی می‌کنند و بستر شکل‌گیری ماهیت کالبدی طرح را فراهم می‌نمایند. پرونده مقاله