مقدمه: اخبار جعلی با توجه به دسترسی افراد به شبکه‌های اجتماعی و پلتفرم‌هایی که از قابلیت نظارت مستقیم برخوردار نیستند، روز به روز در حال گسترش است. در نتیجه دانستن شیوه‌های تشخیص یک خبر جعلی می‌تواند گامی مؤثر را در کاهش این گونه تأثیرگذاری‌ها داشته باشد. روش پژوهش: دراین مطالعه مرور سیستماتیک، مقاله حاصل از پژوهش‌های انجام شده با موضوع شناسایی اخبار جعلی در جهان در دوره‌ی زمانی 2015 تا 2020 در مجلات معتبر علمی و پژوهشی داخلی و خارجی منتشر شده و در بانک‌های اطلاعاتی داخلی و بین‌المللی جمع‌آوری شد. در نهایت با اعمال معیار‌های ورود و خروج 43 مقاله مورد بررسی قرار گرفت. یافته‌ها: با استفاده از مطالعات انجام شده مقالات در دو دسته کلی طبقه‌بندی شد: 1- روش شناسایی انسانی، 2- روش شناسایی خودکار یا ماشینی. شاخص‌های ارائه شده در مورد موضوع و پیشرفت‌های حاصل شده در این زمینه، باز نیز حاکی از ضعف بسیاری در شناخت اخبار جعلی دارد. از یک سو مدل‌های ماشینی که از پایگاه داده استفاده می‌کنند، نمی‌توان مدلی را ارائه داد که در فضای واقعی به درستی عمل نماید و از سوی دیگر استفاده از روش‌های انسانی بسیار زمان‌بر است. نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد هنوز ضعف در تشخیص وجود دارد و در بسیاری از موارد مواجه با فضای واقعی خوب عمل نشده است، با این حال در سال‌های اخیر شبکه اجتماعی توئیتر بسیار بهتر از دیگر شبکه‌ها عمل کرده است. پرونده مقاله

یکی از عوامل بسیار مؤثر در توسعه گردشگری، تبلیغ و اطلاع‌رسانی از طریق فضای مجازی است. شبکه‌های مجازی با داشتن نقش‌هایی چون فرهنگ‌سازی، آموزش، اطلاع‌رسانی و ایجاد مشارکت اجتماعی در توسعه صنعت گردشگری نقش تعیین‌کننده‌ای دارند، هدف اصلی مقاله حاضر "بررسی موانع توسعه گردشگری در حوزه فضای مجازی" است. پژوهش حاضر از نظر هدف، توسعه‌ای - کاربردی بوده و از حیث شیوه اجرا در زمره پژوهش‌های آمیخته اکتشافی قرار دارد که به جمع‌آوری، تحلیل و ترکیب داده‌های (کمی و کیفی) به منظور درک بهتر سؤال‌های تحقیق پرداخته است. جامعه آماری این تحقیق را اساتید ارتباطات آگاه و فعال در حوزه گردشگری فضای مجازی، فعالان حوزه گردشگری فضای مجازی و دست‌اندرکاران تبلیغات گردشگری فضای مجازی، مدیران دفاتر خدمات خدمات گردشگری فعال در یکی از شبکه‌های اجتماعی و کارشناسان IT و بازاریابی تشکیل می‌دهند. ابزار اندازه‌گیری پرسش‌نامه و مصاحبه تخصصی نیز بر اساس روش نمونه‌گیری هدفمند است. با توجه به نتایج به دست آمده نبود قوانین و ضوابط مشخص در حوزه گردشگری، عدم حمایت دولت و نهادهای مرتبط و سوداگری و ورود غیرحرفه‌ای‌ها به این شغل، نبود اتحادیه، انجمن یا تشکل صنفی و نیز فقدان نهادهای آموزشی در این حوزه به عنوان مهم‌ترین موانع توسعه گردشگری در حوزه فضای مجازی محسوب می‌شوند. پرونده مقاله

زمینه: حضور سلبریتی‌ها، در عرصه سیاست قابل توجه است و این امر در صفحات اینستاگرام که بستری برای ارتباط بدون واسطه سلبریتی‌ها با مخاطبان را فراهم می‌سازد مشاهده می‌شود. بهره‌مندی سلبریتی‌ها از اینستاگرام مستلزم خلاقیت و هوشمندی آنهاست طبق نظریه گیدنز، عاملیت و ساختار هر دو موجب بروز خلاقیت‌ افرادند. هدف: هدف از این پژوهش شناخت رابطه بین خلاقیت سلبریتی‌ها با فرایند سیاستگذاری عمومی است. روش: . پژوهش حاضر از نوع توصیفی و به روش همبستگی انجام یافته است سیاست از 386 کاربر اینستاگرام که صفحات سلبریتی‌ها را دنبال می‌کنند به طور غیر احتمالی نظر خواهی انجام گرفت. نتیجه‌گیری: از نظر پاسخگویان بین عاملیت سلبریتی‌ها و درک مشکل سیاسی رابطه وجود دارد اما بین ساختار و درک مشکل سیاسی رابطه معکوس وجود داردبه این معنا که هر اندازه فعالیت احزاب، رسانه‌های جمعی، نخبگان سیاسی و فکری درعرصه سیاست کاهش، حضور سلبریتی در عرصه سیاست افزایش یافته می‌یابد. اما بین خلاقیت سلبریتی در مرحله درک مشکل و ارائه راه حل رابطه‌ای وجود ندارد. در مرحله اجرای قانون در فرایند سیاستگذاری بین عاملیت سلبریتی‌ها با اجرای قانون رابطه‌ای وجود دارد و همچنین بین ساختار اجتماعی با اجرای قانون رابطه مستقیم وجود دارد یعنی عملکرد مناسب احزاب، رسانه‌ها، نخبگان سیاسی و فکری بیشتر باشد از سلبریتی‌ها به عنون سرمایه نمادین به طور مناسب‌تری استفاده می‌شود و گرایش سلبریتی‌ها هم بیشتر است. همچنین همبستگی بین خلاقیت سلبریتی‌ها و ارزیابی اجرای قانون وجود ندارد. پرونده مقاله