در این پژوهش برهم‌کنش عصاره جلبک دریایی آسکوفیوم نودوسوم و تغییرات دمایی بر پارامترهای جوانه‌زنی و رشدی گیاه عدس (رقم گچساران) به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 تکرار در دانشگاه خاتم الانبیاء بهبهان مورد بررسی قرار گرفت. تیمارهای مورد بررسی شامل: عصاره جلبک دریایی در سطوح صفر، 5/1، 5/2، 5/3 و 5/4 درصد حجمی و دما در 3 سطح 20، 25 و 30 درجه سانتی‌گراد در نظر گرفته شد. تیمارهای دمایی مشابه با شرایط طبیعی فصل پاییز در استان خوزستان انتخاب شد. نتایج این مطالعه نشان داد که دماهای 20 و 30 درجه سانتی‌گراد در مقایسه با دمای 25 درجه سانتی‌گراد موجب کاهش معنی‌دار تمامی صفات مورد بررسی شد. عصاره جلبک دریایی در تیمار 5/2 درصد حجمی در کلیه تیمارهای دمایی (20، 25 و 30 درجه سانتی‌گراد) در مقایسه با شاهد موجب افزایش معنی‌دار قدرت جوانه‌زنی، شاخص بنیه بذر، آندوسپرم مصرفی، طول ساقه‌چه و گیاهچه، وزن خشک ساقه‌چه و ریشه‌چه شد. سطوح بالای عصاره جلبکی (سطح 5/4 درصد حجمی) در مقایسه با سطح شاهد اثرات منفی معنی‌داری بر درصد و سرعت جوانه‌زنی، شاخص بنیه بذر، طول گیاهچه، وزن خشک ساقه‌چه، طول ساقه‌چه و ریشه‌چه داشت. با توجه به کشت پاییزه عدس و نوسانات دمایی در این فصل (محدوده دمایی 20 تا 30 درجه سانتی‌گراد) کاربرد عصاره جلبک دریایی آسکوفیلوم نودوسوم به عنوان یک کود زیستی قابل دسترس و ارزان قیمت جهت بهبود پارامترهای جوانه‌زنی و رشدی بذر عدس و نیز استقرار مناسب گیاهچه در محدوده دمایی فوق توصیه می‌گردد. پرونده مقاله

مطالعات متعدد گزارش کردند که تنش خشکی در خاک با کاهش شاخص‌های جوانه‌زنی و خصوصیات رشدی بذر موجب کاهش رشد و محصول پیاز می‌گردد. در این راستا به منظور بررسی اثر سطوح مختلف عصاره جلبک دریایی و تنش خشکی بر شاخص‌های جوانه‌زنی و رشدی پیاز (رقم بومی بهبهان) آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با سه تکرار در دانشگاه صنعتی خاتم‌الانبیاء بهبهان در سال 1402 به اجراء درآمد. عوامل مورد بررسی شامل: عصاره جلبکی در 4 سطح (0، 3، 6 و 9 درصد حجمی) و تنش خشکی در چهار سطح بدون تنش، تنش ملایم، تنش متوسط و تنش شدید (به ترتیب شامل0، 3/0- ، 6/0- و 9/0- مگاپاسکال) بود. تنش خشکی بوسیله پلی اتیلن گلایکول اعمال شد. نتایج این پژوهش نشان داد که در شرایط بدون تنش خشکی، تنش ملایم و تنش متوسط، کاربرد عصاره جلبک آسکوفیلوم نودوسوم (سطوح 3 و 6 درصد حجمی) موجب افزایش معنی‌دار صفاتی نظیر درصد جوانه‌زنی، قدرت جوانه‌زنی، شاخص بنیه بذر، طول گیاهچه، طول ساقه‌چه و طول ریشه‌چه شد. در شرایط تنش شدید تفاوت معنی داری بین سطوح شاهد، 3 و 6 درصد حجمی مشاهده نشد. با توجه به توسعه کشت پیاز در شهرستان بهبهان و گزارش اثرات منفی ناشی از تنش خشکی بر بذرهای پیاز (رقم بومی بهبهان)، استفاده از عصاره جلبک دریایی آسکوفیلوم نودوسوم در خاک می-تواند در کاهش اثرات منفی ناشی از تنش خشکی و بهبود شاخص‌های جوانه‌زنی، خصوصیات رشدی و استقرار مناسب گیاهچه نقش مهمی ایفا کند و در نهایت موجب افزایش عملکرد و محصول این گیاه گردد. پرونده مقاله

واکنش ریشه گیاهان نقش به‌سزایی در تحمل به تنش و استفاده بهینه از رطوبت ذخیره شده خاک دارد. بررسی مهمترین شاخص‌های مورفوفیزیولوژیک و بیوشیمیایی ریشه ارقام گیاهان مختلف می‌تواند پارامتر مناسبی جهت گزینش ارقام متحمل به تنش رطوبتی باشد. این پژوهش در در شرایط گلدانی و در محیط باز به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل 4 رقم پرکاربرد گیاه عدس (گچساران، کیمیا، زیبا و رباط) و 4 سطح تنش رطوبتی 25، 50، 75 و 100 درصد ظرفیت زراعی بود. نتایج نشان داد که اثرات متقابل رقم و تنش رطوبتی بر تمام صفات مورد بررسی معنی‌دار بود. ارقام رباط و گچساران در بسیاری از صفات نظیر طول، وزن خشک و سطح ریشه، غلظت پتاسیم و کلسیم، محتوای پرولین و پروتئین محلول، فعالیت آنزیم پراکسیداز و سوپراکسید دیسموتاز ریشه نسبت به ارقام کیمیا و زیبا در شرایط تنش شدید برتری محسوسی داشتند. رقم کیمیا نسبت به سایر ارقام مورد بررسی در تمامی سطوح تنش، کمترین ویژگی‌های مورفوفیزیولوژیک و بیوشیمیایی مورد سنجش در ریشه را داشت. نتایج این بررسی نشان داد که ارقام رباط و گچساران با استفاده از مکانیسم‌های کارامد ریشه در تحمل به تنش رطوبتی نظیر فعالیت بیشتر آنزیم‌های آنتی‌اکسیدان، میزان بالاتری از پرولین و پروتئین، افزایش طول و سطح ریشه و میزان جذب بیشتر پتاسیم و کلسیم نسبت به ارقام کیمیا و زیبا، کمتر تحت تأثیر اثرات منفی تنش رطوبتی قرار گرفتند. باتوجه به نتایج این پژوهش ارقام رباط و گچساران به عنوان ارقام متحمل جهت کشت در شرایط کم‌آبی معرفی می‌گردد. پرونده مقاله

در این پژوهش برهم‌کنش عصاره جلبک دریایی آسکوفیوم نودوسوم و تغییرات دمایی بر پارامترهای جوانه‌زنی و رشدی گیاه عدس (رقم گچساران) به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 تکرار در دانشگاه خاتم الانبیاء بهبهان مورد بررسی قرار گرفت. تیمارهای مورد بررسی شامل: عصاره جلبک دریایی در سطوح صفر، 5/1، 5/2، 5/3 و 5/4 درصد حجمی و دما در 3 سطح 20، 25 و 30 درجه سانتی‌گراد در نظر گرفته شد. تیمارهای دمایی مشابه با شرایط طبیعی فصل پاییز در استان خوزستان انتخاب شد. نتایج این مطالعه نشان داد که دماهای 20 و 30 درجه سانتی‌گراد در مقایسه با دمای 25 درجه سانتی‌گراد موجب کاهش معنی‌دار تمامی صفات مورد بررسی شد. عصاره جلبک دریایی در تیمار 5/2 درصد حجمی در کلیه تیمارهای دمایی (20، 25 و 30 درجه سانتی‌گراد) در مقایسه با شاهد موجب افزایش معنی‌دار قدرت جوانه‌زنی، شاخص بنیه بذر، آندوسپرم مصرفی، طول ساقه‌چه و گیاهچه، وزن خشک ساقه‌چه و ریشه‌چه شد. سطوح بالای عصاره جلبکی (سطح 5/4 درصد حجمی) در مقایسه با سطح شاهد اثرات منفی معنی‌داری بر درصد و سرعت جوانه‌زنی، شاخص بنیه بذر، طول گیاهچه، وزن خشک ساقه‌چه، طول ساقه‌چه و ریشه‌چه داشت. با توجه به کشت پاییزه عدس و نوسانات دمایی در این فصل (محدوده دمایی 20 تا 30 درجه سانتی‌گراد) کاربرد عصاره جلبک دریایی آسکوفیلوم نودوسوم به عنوان یک کود زیستی قابل دسترس و ارزان قیمت جهت بهبود پارامترهای جوانه‌زنی و رشدی بذر عدس و نیز استقرار مناسب گیاهچه در محدوده دمایی فوق توصیه می‌گردد. پرونده مقاله