این تحقیق در سال 1388 به منظور بررسی تأثیر مقدار کلروفیل، کاروتنوئید، کافئین، تئافلاوین، تئاروبیجین و تانن در تعیین کیفیت چای خشک حاصل از کلون‌های انتخابی چای موجود در ایستگاه‌های تحقیقات تابعه مرکز تحقیقات چای کشور انجام گرفت. آزمایش در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با 13 تیمار و 3 تکرار انجام شد. نمونه‌ها برای سنجش میزان کلروفیل و کاروتنوئید و نیز اندازه‌گیری صفات کیفی از جمله کافئین، تانن، تئافلاوین، تئاروبیجین، به آزمایشگاه‌های مرکز تحقیقات چای کشور منتقل شدند. تجزیه تحلیل داده‌ها به کمک نرم‌افزارهای رایانه‌ای SPSS و MSTAT-C انجام گرفت.مقایسه میانگین‌ها به روش دانکن و شفه نشان داد میانگین ژنوتیپ‌ها نسبت به صفات مختلف در گروه‌های متفاوتی قرار می‌گیرند. در بین 13 کلون مورد آزمایش میزان رنگدانه کلروفیل وکاروتنوئید در کلون شماره 10 (با نام 100) از کمترین مقدار برخوردار بود و میزان پلی فنل‌های تئافلاوین ، تئاروبیجین ، تانن و کافئین نیز در کلون 10 بالاترین مقدار را نشان داد. برآورد همبستگی صفات نشان داد که مقدار رنگدانه‌ها با فاکتورهای تعیین کیفیت از جمله تئافلاوین (پلی فنل)، تئاروبیجین (پلی فنل)، کافئین (آلکالوئید)، تانن (پلی‌فنل) دارای همبستگی منفی معنی‌دارو با مقدار کلروفیل دارای همبستگی مثبت معنی‌داری بود. از نتایج حاصله چنین به نظر می‌رسد که کلون 10 با مقدار محصول زیادتر، رنگدانه‌های کلروفیل و کاروتنوئیدکمتر، تئاروبیجین، تئافلاوین، تانن و همچنین کافئین بیشتر، دارای عملکرد متناسب‌تری می باشد. پرونده مقاله

عارضه ترکیدگی قبل از برداشت میوه، هر ساله موجب کاهش شدید عملکرد و افزایش پوسیدگی‌های قارچی در میوه مرکبات می‌شود. در این پژوهش نقش پایه و عوامل فیزیکی مربوط به میوه‌های مرکبات در شدت ترک‌خوردگی آنها بررسی شد. به‌این منظور، پژوهشی در سال 96-1395 در قالب آماری بلوک‌های کامل تصادفی به صورت فاکتوریل با سه تکرار روی درختان 15 ساله سه رقم نارنگی پیج، کارا و کادوکس (کلمانتین کادوکس) پیوندی روی چهار پایه نارنج، ترویر سیترنج، سیتروملو و کلئوپاتراماندارین در شرایط بدون آبیاری در شهرستان تنکابن (باغ خصوصی) انجام شد. نتایج این پژوهش نشان داد که هر دو عامل پایه و رقم در بروز ترکیدگی قبل از برداشت نقش بارزی داشته‌اند. مشخص شد که ارقام پیوند شده روی پایه‌های نارنج و سیتروملو به‌ترتیب بیشترین و کمترین درصد ترکیدگی را داشته و ترویر سیترنج و کلئوپاتراماندارین هر دو در سطح مشابه و در بین این دو حد بودند. همچنین، الگوی رشد میوه، میزان ضخامت پوست و تراکم سلولی در ناحیه گل‌گاه ارقام مختلف سبب شد تا ارقام نارنگی پیج و کادوکس به‌ترتیب بیشترین و کمترین شدت ترکیدگی را داشته باشند. نتایج این بررسی همچنین نشان داد که در میوه‌های ترک‌خورده هر رقم، تراکم سلولی پوست در ناحیه گل‌گاه میوه کمتر از میوه‌های ترک‌نخورده است. پرونده مقاله